บทที่ 30 ‘ย้อนรอยวันวาน’

1909 คำ

@คอนโดทามไท หลังจากที่กลับมาถึงคอนโดแล้ว ทามไทก็อุ้มร่างบางของน้ำพิ้งค์เข้าไปในห้องแล้วเดินตรงไปที่โซฟากลางห้องก่อนจะค่อยๆวางร่างบางของน้ำพิ้งค์ลงบนโซฟาอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็เดินไปหยิบกล่องยาต่อทันทีโดยที่ไม่ได้พูดหรือบ่นอะไรกับน้ำพิ้งค์อย่างที่ควรจะเป็น ซึ่งนั้นก็ทำให้น้ำพิ้งค์ที่แอบลอบมองอยู่ตลอดเวลาเกิดความฉงนในใจขึ้นมาแต่สุดท้ายความเคลือบแคลงในใจของเธอก็ต้องพับลง เมื่อร่างสูงโปร่งของทามไทเดินกลับมาหาเธออีกครั้งพร้อมกับกล่องยาและถุงประคบในมืออย่างเรียบร้อย ก่อนจะนั่งลงข้างๆเธอ "เอาไอ้นี้ประคบหน้าไว้จะได้หายบวม" ทามไทยื่นถุงผ้าเย็นให้น้ำพิ้งค์ประคบแก้มก่อนเพราะดูเหมือนแก้มของเธอจะบวมเล็กน้อย ซึ่งน้ำพิ้งค์ก็ไม่อิดออดอะไรยอมรับผ้าเย็นไปประคบแก้มข้างที่โดนน้ำแข็งตบแต่โดยดี ทามไทก็เลยหันไปเปิดกล่องยาเพื่อเตรียมทำแผลที่หัวเข่าให้น้ำพิ้งค์ต่อ ซึ่งในขณะที่มือใหญ่กำลังเตรียมอุปกรณ์อยู่นั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม