บทที่ 34 ‘งอน’

1558 คำ

[ Nampink Part ] หลายนาทีผ่านไป... บางที...ฉันก็อยากเสียน้ำตา ฉันก็อยากร้องไห้ ฉันก็อยากกรีดร้องโวยวาย และฉันก็อยากกระทืบเท้าแล้วทำหน้าขึงขังให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย ฉันอยากจะตะโกนให้มันลั่นห้องว่า! ฉัน! เมื่อย! ขา!!!!!!! ไอ้พี่ทาม ไอ้คนบ้า ยังเห็นว่าฉันเป็นเมียของตัวเองอยู่ไหม ทำไมต้องมาสั่งให้ฉันสำนึกผิดแล้วเข้ามุมแบบนี้ด้วย ฉันยืนจนขาจะเป็นตะคริวอยู่แล้วน่ะ! ออกมาจากห้องน้ำสักทีเถอะ! ฮรื่อ T_T “ยืนดี ๆ จะขยับเขยื้อนทำไม” ฮึ่ย! ออกมาแล้วเหรอไอ้คนเผด็จการ! ปล่อยให้ฉันยืนจนขาลากเกือบชั่วโมง ขวับ! “เมื่อไหร่จะเลิกสั่งทำโทษพิ้งค์ พิ้งค์ยืนต่อไปไม่ไหวแล้วน่ะ” ฉันหันขวับมองตาเขียวใส่พี่ทามที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำหัวฟูๆเผยซิกแพคหน่อยๆกำลังยืนพิงขอบประตูแบบเท่ๆ เหอะ! เท่ตายแหละ อย่าให้ถึงทีน้ำพิ้งค์น่ะฉันจะให้เข้ามุมโดยเอาขาขึ้นข้างบนแล้วทรงตัวด้วยมือสองข้างแทน “ไปอาบน้ำได้แล้ว อาบเสร็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม