วันต่อมา... “เรียนเสร็จแล้วโทรมาบอกด้วยเดี๋ยวเย็นนี้มารับ” “…” “ไม่ต้องมารับค่ะ วันนี้พิ้งค์จะกลับกับเพื่อน” “ทำไมต้องกลับกับเพื่อนด้วย” “ไม่ทำไมหรอกค่ะ พิ้งค์รู้สึกอยากนั่งรถกลับกับเพื่อนบ้าง” “ถามจริง วันนี้เป็นอะไรตั้งแต่ตื่นมาเธอก็ทำหน้าตึงใส่ฉันไม่หยุดเลยน่ะ” “เหรอคะ พิ้งค์ก็ว่าพิ้งค์ทำหน้าปกติน่ะ ไม่ได้ตึงเลย ไปก่อนนะคะ” ว่าจบฉันก็เปิดประตูลงจากรถของพี่ทามจากนั้นก็เดินเข้าไปในคณะของตัวเอง ไม่นานรถของพี่ทามที่จอดอยู่หน้าคณะของฉันก็ขับออกไป เหอะ ยังมีหน้ามาถามฉันว่าเป็นอะไรอีกเหรอ เป็นคนสวยไงแต่เป็นคนสวยที่หน้าตึงเพราะงอนผัวตัวเองอีกทีไงล่ะ หลังจากที่เมื่อคืนฉันกับพี่ทามมีปากเสียงก่อนนอนกันเล็กน้อย ฉันก็ตัดสินใจว่าจะงอนพี่ทามทันทีเพราะฉันรู้สึกโมโหแล้วก็หงุดหงิดพี่ทามมาก ๆ เอาจริง ๆ ก็ไม่อยากโมโหแล้วก็งอนเหรอกแต่ฉันไม่พอใจท่าทางพี่ทามเมื่อคืนไง ทั้งเสียงเข้มหน้าดุขึงขังแล้วท