ปึก/ปึก
หลังจากที่ขึ้นมานั่งบนรถแล้วฉันก็คาดเข็มขัดให้เรียบร้อย จากนั้นก็นั่งกอดดอกไม้ของพี่ภีมรอรถเคลื่อนตัวออก แต่จนแล้วจนรอดรถก็ไม่เคลื่อนออกสักที
ฉันก็เลยกะว่าจะหันไปถามพี่ทามสักหน่อยว่าทำไมไม่ออกรถสักที แต่พอหันไปแล้วกลับเจอกับสายตาเขม็งของพี่ทามที่กำลังจ้องดอกไม้ที่อยู่ในมือฉันแทน ฉันก็เลยเงียบไปสักพักก่อนจะเอ่ยถามออกไปอย่างงงงวย
“พี่มีอะไรหรือเปล่าทำไมจ้องดอกไม้พิ้งค์แบบนั้นละ”
“ใครให้มา”
“อะไร ดอกไม้เหรอ”
“อืม”
“อ้อ...พี่ภีมให้มาค่ะ”
“เอาไปเก็บท้ายรถ”
???
“ฉันบอกว่าเอาไปเก็บท้ายรถไง”
พี่ทามไม่พูดเปล่าแต่พี่แกลงจากรถแล้วเปิดกระโปรงหลังรถรอฉันเอาดอกไม้พี่ภีมไปเก็บทันที ฉันที่ยังงงถึงกับไปต่อไม่ถูก
ว้อท? คืออะไรอยู่ดี ๆ ทำไมถึงได้ฉุนเฉียวกับดอกไม้ของฉันแบบนั้นละ ดอกไม้ฉันผิดอะไร
ปึก!
ฉันเปิดประตูลงจากรถแล้วเดินไปหาพี่ทามที่รออยู่ ซึ่งฉันจะบอกว่าเจ้าของดอกไม้อย่างพี่ภีมก็
