[ Timethai part ]
...หลายนาทีผ่านไป เนิ่นนานจนผมไม่รู้ว่าผมได้จูบน้ำพิ้งค์ที่นอนอยู่ใต้ร่างของผมตอนนี้ไปกี่นาทีแล้วแต่ผมแม่งรู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถผละออกจากริมฝีปากหวานนี้ได้เลย ยิ่งจูบก็ยิ่งยากต่อการถอนตัวเองออกมาจากวังวนนี้
และผมก็ไม่รู้ด้วยว่าทำไมอยู่ดี ๆ ผมถึงได้ก้มลงไปจูบปากเธอ จูบแบบไม่มีเหตุผล ตอนแรกนึกอยากจูบเพราะรู้สึกหมั่นไส้ปากเล็ก ๆ ของเธอที่ชอบเถียงต่อปากต่อคำกับผมเก่งและดื้อด้านทุกอย่างที่เกี่ยวกับไอ้ภีมเฉยๆ แต่ตอนนี้ผมแม่งรู้สึกอยากบดจูบปากของเธอให้แหลกละเอียดไปเลยวะ
...ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน...
แต่ผมแม่งรู้สึกไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ที่เห็นน้ำพิ้งค์เธอดูคลั่งไอ้ภีมขนาดนั้น
ไม่รู้ดิ.... ผมเห็นแล้วผมรู้สึกขัดหูขัดตาวะ รู้สึกอยากกระโดดทีบหน้าไอ้ภีมสักสองสามทีที่ทำให้น้ำพิ้งค์คลั่งได้ขนาดนั้น โดยเฉพาะดอกไม้ที่ผมทิ้งท้ายรถนั้นถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากโยนลงถังขยะให้มันจบๆ ไปจ
