สามวันต่อมา
ธามยังคอยเฝ้าดูแลเหมียวอยู่ทุกวันจนตอนนี้อาการของเธอเริ่มดีขึ้นมากแล้ว หลังจากที่สอบปากคำเสร็จเรียบร้อยแล้วศาลก็ตัดสินคดีให้เหมียวไม่มีความผิด เพราะเธอแค่ป้องกันตัวจากการถูกทำร้าย ส่วนคนที่ทำก็ได้รับผลกรรมของตัวเองไป
แต่ตัวเธอกลับรับไม่ได้และคิดว่าเป็นเพราะตัวเองเลยทำให้พิพิมต้องถึงแก่ความตาย เธอไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนั้น และก็ไม่คิดอยากให้ใครตายเลยด้วย
ถึงแม้ทุกคนจะพยายามพูดให้เธอคลายความกังวล แต่เธอก็ยังคิดมากอยู่ดี
"อย่าคิดมากสิหนูเหมียว มันเป็นแค่อุบัติเหตุจริงๆ นะลูก" แม่ของธามบอก พร้อมกับลูบหัวไหล่ของเธอเป็นการปลอบใจ
"นั่นสิหนูเหมียว อย่าคิดมากไปเลยนะไม่มีใครอยากให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นหรอก" พ่อของธามก็ช่วยพูดอีกแรง
"พ่อแม่ของเธอต้องเสียใจมากแน่ๆ ที่รู้ว่าลูกของตัวเองตาย"
"ผู้หญิงคนนั้นไม่มีครอบครัวหรอก ไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าเธอเป็นใครมาจากไหนเพราะเธอเปลี่ยนชื่อบ
