“ดะ...เดี๋ยวค่ะ” พลอยชมพูขยับริมฝีปากเจ่อนิดๆของเธอห้ามเขาเสียงสั่นพร่า
“พูดมา” เห็นไหมเขาก็เป็นคนนิสัยดีระดับหนึ่ง เปิดโอกาสให้เธอได้พูดในสิ่งที่อยากพูด เพียงแต่ขณะที่เธอจะพูด เขาก็ผละออกมายืนข้างเตียงแล้วถอดเสื้อผ้าตัวเองออกอย่างว่องไวปานสายฟ้าแลบ
พลอยชมพูหันหน้าหนี หลับตาแน่น กระทั่งคนหน้าไม่อายขึ้นเตียงมาคร่อมทับเธอไว้ทั้งตัว หญิงสาวจึงลืมตาขึ้น
“คุณพบ ไหนบอกให้ติ๊บพูดไง แล้วนี่อะไรแก้ผ้าเตรียมพร้อมขนาดนี้” พลอยชมพูทุบบ่าเขาไปหนึ่งที หญิงสาวปั้นหน้าบึ้งตึงใส่คนเอาแต่ใจและแก้ผ้าไวเพียงชั่วพริบตา
“ก็พูดไปด้วยทำไปด้วยก็ได้ ผมเริ่มล่ะนะ”
“ติ๊บเจ็บเข่าอยู่นะคะ” พลอยชมพูรีบเตือน หวังว่าเขาจะปรานีปล่อยให้เธอได้หายใจหายคอบ้าง นี่เขาลืมไปหรือเปล่าว่าเขากับเธอเพิ่งทำอะไรแบบนี้มาเมื่อกลางวันเองนะ
“ไม่ต้องกังวลนะครับ มันมีหลายท่าที่ไม่เกี่ยวกับหัวเข่าเลย”
“คุณพบ!” หลังจากนั้นผู้เชี่ยวชาญด้า
