“ทำไมทุกคนต้องบังคับติ๊บด้วย ติ๊บไม่อยากแต่งงานกับโต๋”
“ก็ยังไม่ได้แต่งแค่หมั้นไว้เฉยๆ” เพชรนิลบอกน้องสาวพร้อมกับปรามด้วยสายตาดุ เพราะยายตัวแสบงอแงมาตั้งแต่เช้าแล้ว ทั้งที่ผู้ใหญ่หาฤกษ์หายาม และกำหนดวันหมั้นเป็นสัปดาห์หน้าเรียบร้อยแล้ว แต่คนที่จะต้องเข้าพิธีหมั้น กลับดึงดันไม่ยอมหมั้นท่าเดียว
“ทำไมต้องบังคับติ๊บด้วยคะ” พลอยชมพูว่า ท่าทางกระเง้ากระงอด คนเคยถูกทำใจมาแต่เด็ก ไม่ชินกับการที่ถูกบังคับอย่างนี้
“แล้วทำไมต้องตามใจติ๊บด้วย เห็นหรือเปล่าว่าการเอาแต่ใจตัวเองทำให้เกิดปัญหาอะไรบ้าง ทำให้ตัวเองเสียหาย ทำให้คนอื่นเป็นห่วง ทำให้ทุกคนวุ่นวายกันไปหมด ครั้งนี้พ่อจะไม่ยอมติ๊บอีกแล้ว ติ๊บต้องหมั้นกับหลานคุณหญิงวิไลตามกำหนด” พ่อเพชรพูดเสียงเข้มหนักแน่น สายตาดุของผู้เป็นพ่อมองลูกสาวอย่างตำหนิติเตียน
เสียงพูดดังของผู้เป็นประมุขของบ้าน ทำให้ภายในห้องนั้นเงียบกริบ พลอยชมพูน้ำตาคลอหน่วยอยากจะร้อ
