โดนดุ
2063 คำ
แม่ฝากหนูไว้กับพ่อเลี้ยง
ตอน โดนดุ
หล่า ลั๊น ลัน ล๊าาา! เสียงแจ๊วๆดังแว่วอยู่ในห้องน้ำ ลลินกำลังร้องเพลงและอาบน้ำอุ่นจากฝักบัวในยามเช้าอันแสนสดชื่น
หยาดน้ำใสอาบชุ่มชะโลมร่างกายที่ขาวโพลน สาวน้อยมีแขนขาเล็กเพรียว เนื้อตัวของเธอผอมบางเหมือนกับตุ๊กตาบาร์บี้ขยายส่วน
กระนั้นเต้าน้อยๆสองเต้าก็ยังนูนแน่นสวยอิ่มอวบ เอวของเธอบางเฉียบหน้าท้องราบ ตูดเล็กแต่งอนช้อนไปข้างหลัง
หนุ่มตัวใหญ่กล้ามโตเปลือยท่อนบนใส่แต่กางเกงตัวเดียว
ฉ่า! ๆ ๆ เขากำลังคาบขนมปังแล้วใช้สองมือจับกระทะกับตะหลิวยืนทอดไข่ดาวทำอาหารเช้าอยู่ในครัว
เนื้อตัวของภูผามีแต่รอยสักสีดำเต็มไปหมด กล้ามเนื้อของเขาใหญ่นูนแน่นยิ่งกว่านายแบบบนเวที
กล้ามแขนของเขาเป็นมัดๆใหญ่กว่าขาใครบางคนเสียอีก กล้ามท้องซิกแพคนูนแน่นเป็นลอนๆมองแล้วชวนสยิวใจ
ใบหน้าของเขาคมเข้มไว้ผมยารากไซรปิดตาข้างนึง เขามีคิ้วดก ปากแดง จมูกคมโด่งเป็นสัน กรามคมสวยรูปหน้าคมเฉียบ
หนวดเคราถูกโกนออกจนดูเกลี้ยงเกลา หนุ่มหล่อยังเจาะหูสองข้าง เขาดูยังกับพวกแบดบอย เขาทั้งหล่อทั้งเท่ห์ดูแล้วมีสเน่ห์แบบดุๆ
"ลลินจ๋า ไข่กี่ฟอง" ภูผาตะโกนเรียกสาวน้อยที่กำลังแต่งชุดนักเรียน
"จ๋าพ่อ หนูเอาสองนะ" สาวน้อยขานรับแล้วเดินออกมา
เธอวิ่งมาเช็ดโต๊ะอาหารและนั่งรอคุณพ่อ เธอมัดผมยาวไว้กลางหลังและใส่ชุดพละเสื้อสีน้ำเงินกางเกงขายาวสีดำดูน่ารักมาก
"มาแล้ว ๆ ฮ่า ๆ ๆ " ภูผาถือถาดอาหารมานั่งลงตรงหน้า เขานั่งกินข้าวและคุยกับลลินอย่างกับเพื่อนซี๊
พออิ่มแล้วลลินก็สะพายกระเป๋าลงมารอที่รถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์สีแดงคันใหญ่ๆ
ภูผาใส่เสื้อหนังแขนยาวและใส่หมวกกันน็อคกางเกงยีนส์เดินลงมา
"ใส่หมวกแน่นยัง" เสียงดุๆถามสาวน้อยที่กำลังรัดสายหมวกที่คางตัวเอง
"อื้อ ค่ะ" ลลินเปิดกระจกออกแล้วยิ้มแฉ่ง
ภูผาก้มลงมาจับเช็คหมวกสีชมพูบนหัวสาวน้อย เขาหายใจฟื่ดๆเมื่อได้กลิ่นหอมของแก้มลลิน
"มีอะไรหรือคะ" ลลินถาม
"อ้อ ปล่าว ๆ แน่นดีหนิ" ภูผาตอบและจับหมวกเขย่า
ฮิ! ๆ ลลินหัวเราะเมื่อหน้าของเธอถูกมือใหญ่ๆจับโยกไปมา มือของภูผาใหญ่กว่ามือของลลินสองมือต่อกันเสียอีก
แว๊น! ๆ ๆ เขาขึ้นคร่อมรถบิ๊กไบค์หนึ่งพันซีซีแล้วสตาร์ทเสียงดัง
ขวับ! ลลินปีนขึ้นมาซ้อนตรงเบาะหลังและใช้มือน้อยๆสองมือจับบ่าพ่อเลี้ยง
บรืน! ๆ ๆ ฟ้าววว! ภูผาขับรถวิ่งฉิวออกมาด้วยความเร็วสูง เขาแซงซ้ายแซงขวานำทุกคันอยู่บนถนน
ลลินเอาคางวางไว้บนบ่าของภูผาแล้วมองไปข้างหน้า ลมเย็นๆกระแทกแก้มของเธอจนบู้บี้ไปหมด
ฟ้าว! ๆ ๆ ผมหน้าม้าปลิวไหวๆ ตาโตๆลุกวาวมองไปรอบๆอย่างตื่นเต้น
ซักพักก็มาถึงหน้าโรงเรียน ภูผาเดินมาส่งลลินถึงหน้าประตูแล้วก็ล้วงเงินให้เธอ
"วันนี้เอากี่บาท" ภูผาถาม
"วันนี้ไม่เอาค่ะ เมื่อวานยังเหลืออยู่เลย" สาวน้อยตอบอย่างน่ารักน่าเอ็นดู
"เอาไปพันนึง พ่อไม่อยู่อีกหลายวันต้องไปซ้อมต่างจังหวัด" ภูผาบอกลลิน
"ไปอีกแล้วเหรอ เบื่อจัง" ลลินบ่นน้อยใจ เธอจริงเธอทนความคิดถึงไม่ไหวเสียมากกว่า
"เอาน่า พ่อจะรับกลับมาสองสามวันเอง" ภูผาเอามือใหญ่ๆจับบนหัวลลินแล้วแปะแบงค์พันติดไว้บนนั้น
"บ๊ายๆค่ะ สู้ๆนะฮิ ๆ" ลลินยิ้มแล้วโบกมือเดินถอยหลัง
สู้ๆ! ภูผาทำเสียงตอบแล้วยกกำปั้นชกลม
ฮ่า! ๆ ๆ ลลินหัวเราะชอบใจเมื่อพ่อของเธอชอบเล่นสนุก เขาทำให้เธออารมณ์ดีได้ทุกครั้งไป
ลลินกลับบ้านด้วยรถเมล์มาอยู่คนเดียว เธอล็อคหประตูบ้านถึงสามชั้นด้วยกลอนพิเศษที่ภูผาติดตั้งให้
สาวน้อยยกคอมพิวเตอร์นอนดูหนังซีรี่ย์อยู่บนเตียง
เธอซื้อขนมมาตุนไว้เต็มห้องนอนและนอนดูหนังจนหลับคาจอไปทุกคืน
การไปโรงเรียนก็แสนจะยาก เมื่อไม่มีพ่ออยู่ลลินรู้สึกลำบากเอาเรื่อง เธอโทรหาเขาก็ไม่ค่อยรับเพราะว่าเขาเก็บตัวซ้อมต่อสู้ชกมวยอย่างหนัก
พอวันที่สามลลินก็นอนดูหนังเช่นเคย เธอแกะห่อขนมกินจนหล่นเลอะเต็มเตียง วันนี้เป็นคืนวันหยุดลลินเลยดูหนังดึกกว่าทุกวัน
หนังในคอมเสียงดัง สาวน้อยนอนกรนคร่อกฟี้
ภูผาย่องเข้าบ้านมาแล้วไขกุญเเจสามดอกเปิดเข้าบ้าน
ตุบ! ๆ ๆ เขาค่อยๆย่องขึ้นห้องนอนชั้นบนซึ่งเป็นห้องของเขากับลลินอยู่ตรงข้ามกัน
สองมือถือตุ๊กตาหมีตัวยักษ์ที่ลลินเคยบ่นอยากจะได้ ตัวของหมีใหญ่เบิ้มยิ่งกว่าตัวของเธอเสียอีก
แอ๊ดด! ภูผาเปิดประตูห้องนอนลลิน
"อ้าวหลับแล้วเหรอเนี่ย อดเซอร์ไพรส์เลย" ภูผาบ่นแล้ววาวตุ๊กตาไว้หน้าประตูห้อง
ตุบ! ๆ ๆ เขาเดินเข้ามาข้างๆเตียงแล้วจับผ้าห่มขึ้นมาห่มปิดขาถึงเอวลลิน
แกร่บ! ๆ ๆ เสียงห่อขนมหลายห่อดังอยู่ใต้ผ้าห่ม
แป๊ก! ภูผาเปิดไฟในห้อง เขาตกใจเมื่อเห็นขนมขบเคี้ยวหล่นเลอะเต็มที่นอนของสาวตัวน้อย
"ลลิน ตื่นเดี๋ยวนี้" เสียงโมโหดังลั่น ใบหน้าหล่อเหลาแดงฉานสีหน้าโหดดุ
อร๊าย! ลลินสะดุ้งโหยง เธอลืมตาเบิกโพลง
"ใครสอนให้หนูเอาขนมมากินบนเตียงห๊ะ" ภูผาชี้ถุงขนมและถลึงตาดุลลิน
"ก็เดี๋ยวหนูจะเก็บ" สาวน้อยถึงกับหน้าเสีย เนื้อตัวเธอสั่นเลยเมื่อได้เห็นหน้าหล่อๆเปลี่ยนเป็นหน้าโหดๆ
จมูกโด่งๆแดง ตาถลึงโต คิ้วดกๆขมวดแน่น ริมฝีปากเม้มบดกันอย่างกับจะฆ่าจะแกงเธอ
"ลุกขึ้น เดี๋ยวนี้" ภูพาสั่งและหยิบเอาไม้แขวนเสื้อมา
"ไม่เอา หนูจะเก็บแล้ว เก็บแล้วค่ะ" ลลินตอบเสียงสั่น เธอกลัวโดนฟาดตูดที่สุด
"ไม่ลุกใช่ไหมลลิน" ภูผาดุลั่น เขาทิ้งไม้แขวนเสื้อลงพื้นแล้วรวบเอวลลิน
อ๊ายยยย! เธอกรี๊ดเสียงยาวเมื่อโดนรวบตัวขึ้นมาพาดบนบ่าใหญ่ๆของพ่อ
หัวของเธอไปอยู่ข้างหลัง ท้องของเธอพาดบนบ่า ขาของเธออยู่ตรงหน้าภูผาในท่าอุ้มพาดบนบ่าเลย
ป๊าบบ! โอ๊ยยย! ภูผาฟาดมือใหญ่ๆลงบนตูดงอนๆของลลิน เธอสะดุ้งโหยงร้องกรี๊ดลั่นด้วยความเจ็บปวด
ป๊าบ! ๆ ๆ โอ๊ย! ๆ ๆ ภูผาหวดมือใหญ่ๆรัวลงมาจนตูดแดง ลลินเจ็บจนชาที่แก้มก้นสองข้างไปหมดแล้ว
"พ่อจ๋า พอแล้วฮือ! ๆ ๆ " ลลินร้องบอก เธอเสียงสั่นจวนจะร้องไห้ ตาแป๋วๆแดงกล่ำน้ำตาปริออกมาที่หางตาแต่ยังไม่ร่องโฮออกมา
"จำได้ไหม อย่ากินขนมบนที่นอน" ภูผาคำรามดุ
"ค่ะ จำได้แล้วค่ะ" ลลินขานตอบ
ฟุ่บบบ! หนุ่มตัวใหญ่วางสาวน้อยลงมายืนตรงหน้า
ลลินก้มหันหลังมองตูดตัวเองที่โดนตีจนกางเกงยับ
"พ่อซื้อของฝากมาให้น่ะ อยู่หน้าห้องไปดูสิ" ภูผาบอกเมื่ออารมณ์เย็นลง เขาเป็นคนอารมณ์ร้อนมาก
ลลินไม่ตอบ เธอยืนก้มหน้าน้ำตาคลอเบ้ามองเท้าตัวเอง
"เป็นอะไรไปอีกล่ะ" ภูผาถามเสียงเบาลง
"ก็พ่อตีหนูแรงเกินไป หนูรู้ว่าหนูผิดแหละ แต่พ่อตีแรง" สาวน้อยพร่ำบ่น
แปะ! ๆ ๆ หยดน้ำตาร่วงกราวลงมาเต็มพื้นเป็นดาวดวงใส
"เอ้า พ่อขอโทษ" ภูผาเพิ่งได้สติว่าเขาไม่ได้ยั้งมือเลย เขารู้สึกผิดและคุกเข่าลงมา
"ไหนเจ็บตรงไหนมาเป่าๆมา" ภูผาบอก
"ก็ตรงตูดน่ะสิ ถามได้ฮือ! ๆ ๆ " ลลินร้องไห้งอแงไปแล้ว
เธอบิดตัวยืนหันหลังให้ภูผาก้มหน้าเป่า
ฟู่ววว! ๆ ๆ เพี้ยงงง! ภูผาคุกเข่าเอาสองมือจับเอวเล็กบางและพ่นเป่าลมร้อนๆใส่กางเกงขาสั้นตรงตูดลลิน
"ยังไม่หาย" สาวน้อยขี้งอนตวาดเสียงคืนบ้าง
"งั้นบีบนวด" ภูผาบอกและเอาสองมือจับตูดเล็กๆที่งอนงาม
หมับ! ๆ ๆ เขาคลึงบีบนวดเบาๆและปลอบประโลม
"มีพี่หมีมาฝากด้วยนะ หายงอนได้แล้ว" ภูผาอ้าปากบอกแต่กลับกลืนน้ำลายเมื่อเริ่มมีอารมณ์
ทุกอย่างเป็นไปโดยธรรมชาติเชาไม่ได้คิดร้ายอะไรเลย
อือ! ๆ ๆ ลลินยืนครางขาสั่นระริก เธอเสียวจนเคลิ้มเมื่อโดนคลึงนวดตูดจนหายเจ็บ
ความรู้สึกนี้สัมผัสได้ถึงมืออันใหญ่ที่ทรงพลังแข็งแกร่ง มือสากๆลูบไปทั่วจนเธอเสียวสยิวที่ร่องกลางระหว่างแก้มก้นเลยข้ามมาถึงร่องสาวด้านหน้า
จุ๊บ! ๆ ๆ ภูผาพรมจูบไปทั่วแก้มก้นทั้งสองข้าง ใบหน้าหล่อๆของเขาจิ้มตูดนุ่มๆจนจมเข้าไปในเนื้อนิ่มๆ
อร๊า! ๆ อร๊าย! ลลินร้องคราง เธอเสียวหวิวๆเหมือนตัวจะลอย
"หายแล้ว ๆ พอแล้วค่ะ" เธอร้องบอกเมื่อกระโจนไปข้างหน้าแต่ถูกมือใหญ่ๆล็อคที่เอวสองข้างจนดิ้นไม่หลุด
"อื้ม ลองใช้ปากนวดเฉยๆ ไม่มีอะไรนะ" ภูผาตอบเมื่อได้สติ
ขวับ! ๆ ๆ เขาสะบัดหัวจนผมหน้ายาวๆปลิวไปมา เขาสลัดความคิดลึกออกจากใจแล้วลุกยืน
หมับ! ๆ ๆ มือใหญ่ๆข้างขวาปาดน้ำตาใสๆออกจากแก้มขาวๆ มือของภูผาใหญ่เท่าหน้าของลลินเลยทีเดียว
"หนูหายแล้ว หายแล้วค่ะ" ลลินเอียงหน้าหลบแล้วพร่ำบอก
"เดี๋ยวก่อน อยู่นิ่งๆสิ" ภูผาก้มหน้าหล่อๆย่อตัวสูงๆลงมา
เขาเอาหลังมือปาดน้ำตาและน้ำมูกใสๆออกจากใบหน้าที่เล็กเรียว ลมหายใจร้อนๆของเขาพ่นใส่หน้าของลลินจนเธอร้อนไปหมด
หัวใจดวงน้อยเต้นสั่นระรัวไม่เป็นจังหวะ แก้มขาวๆแดงฉานเมื่อหัวใจสูบฉีดเลือดแรง
ลลินรู้สึกเสียวหวามๆในอก ที่หน้าร้อนจนชา หูของเธออื้อๆสติสตังค่อยๆดับวูบลงไปเหมือนวิญญาณจะหลุดออกจากร่าง
"แห้งแล้ว อย่างอแงสิเดี๋ยวไม่สวยนะหิๆ" ภูผาบอกแล้วลุกยืนขึ้น
แฮ่ก! ๆ ๆ ลลินถอนหายใจแรงหลายที เธอนึกว่าเธอจะตายอยู่ตรงหน้าหล่อๆที่ดุๆของภูผาเสียแล้ว
"มีของขวัญนะอย่าลืม" ภูผาชี้นิ้วไปที่หน้าประตู
"ว๊าวพี่หมีของหนู พ่อซื้อมาแล้วฮิ ๆ ๆ" ลลินโห่ร้องดีใจเมื่อเธอเดินออกมาหน้าห้อง
เธอกอดตุ๊กตาหมียักษ์แล้วกระโดดวนๆเป็นวงกลม ผมยาวสลวยปลิวว่อนไปมาจนฟาดหน้าของภูผาแดงเป็นปื้นๆ
"ถูกใจไหม" ภูผาถามสาวตัวน้อยที่สูงเพียงหน้าอกของเขา
"ถูกใจมาก ขอบคุณค่ะ" ลลินเงยหน้าตอบแถมด้วยยิ้มแฉ่งจนแก้มป่อง
"งั้นพ่อไปนอนนะ" ภูผาบอกแล้วเดินไปหน้าห้องของตัวเอง
"ฝันดีนะคะ จุ๊บบาย" ลลินเงยหน้าตอบ เธอจูบใส่มือน้อยๆแล้วยกส่งใส่หน้าหล่อๆของภูผา
"บาย" ภูผาตอบแล้วเปิดห้องเข้าไปนอน
"ทำไมน่ารักยังงี้นะ" เสียงบ่นดังเล็ดลอดออกมาจากประตูไม้สีขาว
ลลินเองก็กำลังนอนคุยกับตุ๊กตาหมีอยู่บนเตียง "หิ ๆ เขาน่ารักที่สุดเลย แต่ทำไมเรารู้สึกเสียวแปลกๆ ทำไมมันไม่เจ็บแล้วนะ"
เธอนอนกอดหมีกลมและจ้องมองหน้าใหญ่ๆของมันอย่างชอบใจ
- ผู้เขียน
