“ไม่เจอกันนานเลยนะ นาย…เป็นยังไงบ้าง”
“สบายดี” เขาตอบเมลดากลับไปเสียงเรียบ ตอนแรกคิดว่าคงวางตังไม่ถูกแน่ๆ ที่ได้เจอเธอในงานเลี้ยง แต่พอได้เจอเธอจริงๆ เขากลับทำเย็นชาใส่เมลดาไปโดยอัตโนมัติ ตอนนี้มีเพียงเขาและเมลดาสองคน พ่อออกไปต้อนรับคุณอลิษา แขกของปู่ที่มาถึงแล้วแทนเขา ส่วนยูริอยู่กับแม่ของเขา
“ครั้งล่าสุดที่เจอกันคงเป็นวันรับปริญญาที่มหาลัย ถ้านับจากวันนั้นจนถึงวันนี้ พวกเราไม่ได้เจอกันนานมากเลยนะ” เมลดาพูดและมองมาร์ลิกซ์ที่มีท่าทางเฉยชาใส่ ซึ่งสิ่งที่อีกฝ่ายแสดงออกมาพลอยทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดไม่น้อย เพราะครั้งหนึ่งเธอเองก็เคยรักเขามาก่อนเหมือนกัน เมื่อก่อนมาร์ลิกซ์ไม่เคยเย็นชาใส่ เคยเห็นแค่เขาแสดงมันใส่คนอื่นอยู่บ่อยๆ แต่ไม่คิดเลยว่าพอตัวเองเป็นฝ่ายโดนบ้างมันจะเจ็บปวดถึงเพียงนี้
“ทำไมนายเย็นชาใส่ฉันจัง เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลยนี่” อดที่จะพูดออกมาตรงๆ กับเขาไม่ได้ นับตั้งแต่วันที่เ
