เวลาล่วงเลยมาจนเที่ยงคืนแต่บรรยากาศของงานเลี้ยงสังสรรค์ยังเต็มไปด้วยความสนุกสนาน บรรดาคนเสียงดีแวะเวียนกันโชว์ลูกคอไม่ขาดสายทำให้งานเลี้ยงในค่ำคืนนี้มีสีสันและดูเหมือนทุกคนจะได้ปลดปล่อยความเหนื่อยล้ากันอย่างเต็มที่ ยกเว้นคนทำตัวเป็นแกะดำในฝูงอย่างพ่อพระรองของนีรชา ถ้าไม่ติดว่างานนี้มีเหนือเมฆมาด้วยไม่มีทางซะหรอกที่คุณหมออนามัยจ๋าจะย่างกรายมาในสถานที่แบบนี้
“เนตรว่าพราวเริ่มจะไม่ไหวแล้วนะคะพากลับดีกว่า” เนตรนภาหันไปพูดกับเหนือเมฆ
“ผมก็ว่างั้นแหละครับไม่รู้เพราะเข้าโรงบาลบ่อยหรือเปล่าอยู่ๆถึงคออ่อนขึ้นมา” บอสหนุ่มพูดอย่างติดตลก ใช่ว่าเขาจะพึ่งรู้จักพราวซะเมื่อไหร่แต่เจ้าตัวก็ไม่ได้สงสัยอะไรมากต่างจากพายุที่จะสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงหลายเรื่องเพียงแต่ยังหาเหตุและผลมายืนยันไม่ได้
“แต่ทำไงดีคะเนตรก็ไม่ได้เอารถมาด้วยสิ” เนตรนภารีบออกตัวเพื่อที่เธอจะได้ขออาศัยรถพายุกลับและเธอก็มั่นใจว่าพายุคง
