“คิดถึงจังเลยยย หนูคิดถึงๆ”
ผ่านมา 5 วันแล้วสำหรับสถานะที่ขยับจากน้องคนโปรดมาเป็นแฟนตัวน้อยแสนน่ารัก ดวงหน้าน่ารักขยับถูไถไปมาเพื่อออดอ้อนแฟนหนุ่มที่นั่งประจำตำแหน่งคนขับ แขนเรียวของนับตะวันกอดหมับยังท่อนแขนแกร่ง หลับตาพริ้มถูไถแก้มกลมๆ ราวกับลูกแมวตัวเล็กที่กำลังอ้อนเจ้าของเพื่อขอขนมแมวเลีย
พอร์ชหลุบตามองแฟนตัวเล็กด้วยความเอ็นดู ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมาเพื่อกดริมฝีปากลงบนกลุ่มผมนุ่มสีน้ำตาล มือข้างที่ว่างเคาะปลายนิ้วลงบนพวงมาลัยรถอย่างอารมณ์ดี
“ตัวหอม” กลิ่นลูกแมวมันหอมแบบนี้นี่เอง
“แฟนหนูก็ตัวหอมๆ”
ไม่รู้ว่าระหว่างพอร์ชกับนับตะวันใครคลั่งรักมากกว่ากัน
“พี่ตฤณใช้พี่พอร์ชมารับตะวันอีกแล้ว เรื่องนี้ต้องถึงหูปะป๊า” เด็กน้อยเลิกฟัดแขนคนพี่ ก่อนจะบ่นอุบอิบไม่วายช้อนดวงตากลมขึ้นสบคนพี่ที่มองอยู่ก่อนหน้า
“แล้วไม่ดีเหรอ”
“ดีที่สุด! เพราะหนูจะได้จุ๊บจิ๊บกับพี่พอร์ชในรถ”
แม้จะปากซนไปแบบนั้น แต
