“โอ๊ย!” ภีมร้องเสียงหลงเมื่อโดนเข่าของสาวน้อยกระแทกเข้าให้เต็มๆ เขายังไม่ทันได้พูดอะไร เธอก็รีบเก็บตะกร้าใบยอหนีเข้าบ้านไปในทันที
ทานตะวันรีบวิ่งกระหืดกระหอบเข้าไปในห้องครัว เจอเข้ากับป้าสมศรีที่กำลังตำเครื่องแกงทำห่อหมกอยู่
“วิ่งหนีอะไรมา ทำไมถึงได้กระหืดกระหอบแบบนั้น” ป้าสมศรีเอ่ยถามเด็กสาวที่วิ่งหน้าตาแตกตื่นเข้ามาในห้องครัว
“ไม่ได้หนีอะไรเลยค่ะ คือตะวันแค่รีบเอาใบยอมาให้ป้าสมศรีน่ะค่ะ” ทานตะวันโกหกคำโต
“อ้าว... คุณภีมหิวหรือยังคะ วันนี้ป้าทำห่อหมกปลาช่อนของโปรดของคุณภีมเลยนะคะ” ป้าสมศรีเอ่ยทักทายชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องครัว
“น่ากินจังเลยครับ” ภีมตอบแล้วหันไปมองหน้าสาวน้อยที่รีบก้มหน้างุดๆ
“แม่ตะวันเขาทำกับข้าวเก่ง คุณยายกับป้าสอนมากับมือ” ป้าสมศรีพูดยิ้มๆ ด้วยว่าอยากเชียร์ให้คนทั้งคู่ได้ชอบพอกันจะได้ตกลงปลงใจแต่งงานกันเสียที
“เด็กช่างประจบจังเลยนะครับ” ภีมพูดลอยๆ แต่ทำให้ทานต
