หลังจากที่ไปตามหา ‘ผู้หญิงปริศนา’...ที่เขาเรียกเธอแบบนั้น แต่กลับคว้าน้ำเหลว ดาเรนก็ติดธุระด่วน ต้องบินไปยังดีทรอยด์เพื่อดูแลกิจการส่วนตัวที่เขาลงขันกับเพื่อนสนิทที่นั่นเพราะปัญหาหนึ่งในเครื่องจักรเสียและคนงานเรียกร้องเรื่องค่าแรงที่ต้องการเพิ่มขึ้น เขาอยู่สะสางงานที่นั่นถึงหนึ่งสัปดาห์ก่อนจะต้องกลับมาประชุมที่ไวท์ เรียลเอสเตท ตลอดระยะเวลาที่ทำงานอย่างหนัก ส่งผลให้เขาพอจะลืมเลือน ‘เธอ’ ไปได้บ้าง แต่ถึงอย่างนั้นน่าแปลกที่หากเขาเผลอ ก็มักจะคิดถึงเธอเสมอ...
ปกติดาเรนจะจำหน้าคนได้ไม่แม่นยำเท่าไรนัก พอเวลาผ่านไปเขาจะลืมเลือนคนที่ตนเองไม่ค่อยใส่ใจได้อย่างรวดเร็ว แต่น่าแปลกที่เขายังจดจำเธอได้เป็นอย่างดี...โดยเฉพาะดวงตาสีน้ำตาลใสของหญิงสาวคนนั้น
ดวงตาที่เป็นประกายพร่างพราวราวกับดวงดาวในตอนที่เธอจ้องมองใบหน้าของเขา ในจังหวะที่เขาเคลื่อนไหวอยู่เหนือร่างกายของเธอ เงาสะท้อนของเขาในดวงตาเธอคือสิ่งที่
