“ถ้าผมไม่อุตริว่าอยากได้คุณ ฟลินน์มันคงไม่ไปติดต่อแล้วคุณคงไม่โดนขาย...”
“ชะ ช่างมันเถอะ ฉัน…ฉันไม่ติดใจอะไรแล้ว”
“แต่หลังจากนั้น ผมรักคุณนะนิกกี้ รักคุณจริงๆ ยิ่งอยู่ด้วยกันนานเข้าผมก็ยิ่งรักคุณ”
คำสารภาพของดาเรนทำให้นิกษาหน้าแดงก่ำ พูดอะไรไม่ออก ใจนึกอยากบอกเขาไปเหมือนกันว่าเธอก็รักเขา แต่ก็เขินอายเกินกว่าจะพูดมันออกไปได้
ดาเรนเองเมื่อได้พูดออกไป ชายหนุ่มก็ไม่สามารถหยุดตัวเองได้เช่นเดียวกัน เขากุมมือเล็กขึ้นแล้ววางมือเธอลงบนหน้าอกของตนเอง ในระหว่างที่สารภาพความในใจของตนเองออกมาจนหมดเปลือก
“เมื่อก่อนผมไม่เคยเข้าใจว่าความรักคืออะไร อาจจะเพราะผมเฉยชากับผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาหาแล้วเอาแต่บอกว่ารักผม ผมอาจจะ...ขอโทษนะถ้าคุณจะมองว่าผมหลงตัวเอง แต่ผมมีทุกอย่างพร้อมเกินไป หล่อ รวย ฉลาด มันทำให้ผมมีแต่คนวิ่งเข้าหา นานวันเข้าผมก็เลยสงสัยว่าที่พวกเธอพร่ำบอกว่ารักผมน่ะ รักที่ตัวผมหรือหน้าตาชื่อเส
