[ตอน]
หน้าตาเราออกจะเหมือนกัน
"เจ้าเห็นเหมือนที่ข้าเห็นหรือไม่ เด็กน้อยนั่นกระโดดลงจากระเบียงไปโน่นแล้ว"
อี้หลงและไป๋หลิงวิ่งหัวเราะชอบใจไปตามท้องถนน เด็กหญิงชูเงินที่นางเพิ่งไปแทงแต้มเต๋าอย่างโกง ๆ ให้พี่ชายดู ทำให้เด็กชายอดส่ายหน้าอย่างระอาไม่ได้
"เอาจริง ๆ ชายผู้นั้นโกงผู้อื่นก่อน เขารู้เห็นกับคนเขย่าเต๋า นี่ข้าพูดจริงนะท่านพี่" ไป๋หลิงชี้แจง เดินมองนั่นมองนี่ไปเรื่อย ยามจะคุยกับพี่ชายก็หมุนตัวกลับมา ยามจะเดินต่อก็หมุนตัวกลับไป จนทำให้นางเดินไปชนกับใครบางคนเข้า
"อุ๊ย! ขอโทษเจ้าค่ะ" นางเอ่ย ก่อนจะเงยหน้ามองบุรุษชุดดำ เครื่องหน้าคมคายโดดเด่น รับกับดวงตาคมปลาบประดุจคมกริชที่จ้องมองมายังเด็กหญิงตัวน้อย ทำเอาไป๋หลิงรีบถอยเท้าเล็ก ๆ ไปยืนแอบอยู่ข้างหลังผู้เป็นพี่ชายของนางทันที
"อี้หลงพี่ชายคนนี้น่ากลัวจัง" นางกระซิบบอกพี่ชาย
ได้ฟังคำน้องสาว เด็กชายก็เดินขึ้นหน้ามาสองก้าว ก่อนจะเอ่ยกั
