“โอ้ย!!!” รถของหมอนนท์ที่จอดรอสัญญาณไฟแดงอยู่ จู่ๆก็ถูกกระแทกชนท้ายแม้ไม่แรงมาก แต่ก็ทำให้รถไหลไปข้างหน้า แม้หมอนนท์จะเหยียบเบรคไว้อย่างมั่นคง แต่อุบัติเหตุก็เป็นเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้น ทำให้แรงกระแทกจากด้านหลังแบบที่ไม่ตั้งตัว ร่างบอบบางของน้ำแข็งกระแทกกับเข็มขัดนิรภัยอย่างแรง ซึ่งนับเป็นโชคดีที่น้ำแข็งรัดเข็มขัดนิรภัยไม่งั้นเรื่องอาจเลวร้ายกว่านี้
“น้ำแข็ง!!!” หมอนนท์ที่ควบคุมรถได้แล้ว เขาหันมามองน้ำแข็งที่ร้องออกมาเพียงสั้นๆ ฝ่ามือเล็กกอบกุมที่หน้าท้อง ใบหน้าซีดเซียวลงอย่างเห็นได้ชัดและเธอก็สลบไปในทันที
“พี่หมอ น้ำแข็งและลูกของผมเป็นไงบ้าง?”
“ยัง ยังเลย ยังไม่ออกมาจากห้องฉุกเฉินเลย” หมอนนท์ที่แม้จะตกใจไม่น้อยที่เวลาแค่ชั่วโมงกว่าๆ ไมล์ก็มาถึงที่นี่ แต่ในเมื่อไมล์ที่คงขับรถมาอย่างเร็วแต่เขาปลอดภัยดี หมอนนท์ก็ปล่อยเรื่องนี้ไปเพราะสิ่งสำคัญตอนนี้คือน้ำแข็งต่างหาก
“น้ำแข็งมา
