#56

1615 คำ

“ฉันควรออกไปทำอะไรดีละคะ” เวนน์ยิ้มออกมาทันที อืม เวนน์ครุ่นคิดอยู่สักแป็บ “ผมก็นึกอย่างอื่นไม่ออก จะนึกได้อย่างเดียวก็คือ คุณน่าจะเรียนต่อ...ดีมั้ย?” น้ำแข็งมุ่นคิ้วคิดไม่ถึงเสี้ยวนาทีเธอก็พยักหน้ารับทั้งน้ำตา อ้า! “ทำไมเป็นแบบนั้นละ แจ็คกี้ คุณปล่อยให้เวนน์พาน้ำแข็งไปได้ยังไง  โอ้ย!!! ตายแล้ว ปารีสที่นั่นทั้งสวยทั้งโรแมนติก ถ้าสองคนนี้เกิดเกินเลยกัน ฉันไม่ยอมนะ”  !!! ไมล์ที่เดินผ่านมาได้ยินพอดี นานเหลือเกินที่เขาไม่ได้ยินข่าวคราวของน้ำแข็ง ที่แท้เธอก็ไปอยู่ลอนดอนเองเหรอเนี่ย  “น้ำแข็งเขาโตแล้ว และพวกเขาก็ไปกันแค่อาทิตย์เดียว” “วันเดียวฉันก็ไม่ยอม ตาเวนน์ยังไงกันนะ รู้ทั้งรู้ว่าน้ำแข็งเป็นใคร ยังจะมาเทียวไล้เทียวขื่ออยู่ได้” “ศศิ ผมอยากให้คุณเผื่อใจไว้บ้าง คุณอาจจะไม่รู้ว่าตอนที่น้ำแข็งมาถึงที่นี่ เธอเป็นยังไงบ้าง ถ้าไม่ได้เวนน์ ผมก็ไม่รู้ว่าป่านนี้น้ำแข็งจะเป็นอย่างไร ตอนนั้นผมก็ไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม