#55

1647 คำ

ฮือ ฮือ ฮือ ฮืออออออ น้ำแข็งล้มตัวลงนอนบนพื้นพรมในห้องนอนอย่างคนสิ้นเรี่ยวแรงที่จะยืนและนั่งต่อไปได้ ร่างกายขดงอกอดตัวเองไว้แน่น และปล่อยเสียงร้องไห้โฮป่านคนที่ขาดใจไปแล้ว เธอไม่มีหัวใจอีกแล้ว พี่ไมล์ พี่ไมล์ น้ำแข็งคิดถึงพี่ไมล์จังเลย พี่ไมล์ พี่ไมล์  เสียงคร่ำครวญปนเสียงร่ำไห้ที่ได้ยินเพียงคนเดียวนั่นก็คือเธอ น้ำแข็งตัวคนเดียว “ชอบมั้ย” แจ็คกี้ถามเมื่อพามายังร้านอาหารที่วิวด้านบนช่างสวยงาม “ค่ะ” น้ำแข็งยิ้มรับ เธอปกปิดเรื่องที่เธอรู้แล้วว่าแมนชั่นที่นั่นคือห้องที่ไมล์เคยอยู่ เพราะดูจากการตกแต่งที่ไม่บ่งบอกว่าเป็นห้องของไมล์ก็ชัดเจนอยู่แล้วที่แจ็คกี้เองก็ไม่ได้มีเจตนาให้เธอได้รู้   น้ำแข็งไม่รู้ว่าจะสั่งอะไรดี แจ็คกี้จึงจัดการสั่งอาหารมาหลายอย่างให้เธอได้ทานได้ชิมอย่างเต็มที่ เพราะฉะนั้นเธอจะต้องไม่ทำให้แจ็คกี้ไม่สบายใจ น้ำแข็งจึงพยายามแสร้งลืมความข่มขืนเรื่องของไมล์ไว้และเก็บเขาไว้ในก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม