น้องมายด์พ่อรักหนูมากนะครับ ให้โอกาสคุณพ่อของน้องมายด์นะครับ คุณพ่อของน้องมายด์คนนี้จะเป็นทั้งพ่อและแม่ให้กับน้องมายด์อย่างดีที่สุด โปรดให้โอกาสคุณพ่อนะครับ
ไมล์ค่อยๆก้มหน้าประทับริมฝีปากบนหน้าผากเล็กๆของน้องไมล์อย่างอ่อนโยนขอกำลังใจจากลูกน้อยอย่างเงียบๆ ดวงตาคมกล้าแกร่งปิดสนิทเพื่อปิดบังความเจ็บปวดที่จะออกมาทางแววตาไว้อย่างมิดชิด
“เดินทางปลอดภัย” เอกพจน์พูดกับน้ำแข็งที่ก้มลงกราบเขาอย่างเคารพ ก่อนที่จะเดินขึ้นรถตู้อีกคัน พร้อมกับนับแสนและศศิกานต์ที่จะไปส่งน้ำแข็งที่สนามบิน รถที่ค่อยๆเคลื่อนออกไปจากอาณาเขตของอัครกำธร
นับแสนและศศิกานต์นิ่งเงียบ แต่ก็ไม่วายแอบชำเลืองมองน้ำแข็งที่ยังนั่งนิ่งคอตั้งตรง ดวงตานิ่งสงบไม่มีหวั่นไหวหรือสั่นคลอนเลยสักนิด แต่ทั้งสองรู้ว่าตอนนี้หัวใจของน้ำแข็งคงกำลังรวดร้าว นับแสนได้แต่หวังว่าน้ำแข็งคงไม่ต้องร้องไห้ยามที่แอบเห็นแอบมองไมล์อีกแล้ว เขาจับไม่ได้นับไม่ไหว
