เพราะต้องแวะไปส่งลูกแพร์ที่คณะทำให้ภีมต้องรีบออกจากห้องเร็วกว่าเวลาเดิม เมื่อมาถึงคณะตัวเองก็ยังเหลือเวลาเกือบครึ่งชั่วโมงก่อนจะเริ่มคลาส ไม่มีทางที่เขาจะขึ้นไปนั่งรอในห้องจึงเป็นเหตุผลให้คนมาเช้าพาตัวเองไปยืนสูบบุหรี่อยู่ที่ห้องน้ำด้านหลังตึกคณะ ผ่านไปไม่ถึงห้านาทีคนที่คิดว่าตัวเองมาเช้าต้องหันไปมองคีนที่เดินมาหยุดยืนอยู่ข้างๆด้วยความแปลกใจ
“มึงมาคนเดียว?” ภีมถาม ปกติมันไม่มาเร็วแบบนี้หรอก ถ้าไม่ถึงเวลาเข้าคลาสก็ไม่มีทางเห็นหัว ที่มาก่อนเวลาแบบนี้ก็คงมีธุระให้ทำ
และความแปลกใจก็เปลี่ยนเป็นความสงสัยเมื่อเห็นใบหน้าหมองคล้ำขอบใต้ตาดำคล้ายคนไม่ได้นอนของคนที่เพิ่งมา มันชัดเจนแม้แต่เขาที่มองผ่านๆ ยังสังเกตเห็น
ประเด็นคือมันไปทำอะไรมา ทำไมถึงไม่ได้นอน
หรือว่าเมื่อคืนมีบอล? ก็ไม่นิ
“อือ ไอ้พอร์ชยังไม่ตื่น กูนัดไอ้เคนจะเอาชีทเรียนมาให้ก็เลยต้องออกมาก่อน” คีนพูดถึงน้องรหัสที่เมื่อวานส่งข้อคว
