วันต่อมา....
ฉันกำลังเก็บของใช้ส่วนตัวที่พกติดตัวมาด้วยเพื่อรอให้คนขับรถของเตวิชมารับไปบ้านคุณะ่อกับคุณแม่ของเขา แต่ปรากฏว่าคนที่เดเนเข้ามาในห้องเป็นเตวิชกับคุริลซ
"ฉันมารับเธอ" พอได้ยินแบบนั้นฉันก็รู้สึกดีใจขึ้นมาทันที
"มลพร้อมแล้วค่ะ"
"อืม"
"ถ้างั้นเราไปกันเลยดีมั้ย มลเอากระเป๋ามาเดี๋ยวลิซช่วยถือ" คุณอลิซเดินมาจะช่วยฉันถทอกระเป๋าแต่ฉันเกรงใจ
"ไม่เป็นไรค่ะมลถือเองได้ เอ่อว่าแต่เราจะไปบ้านคุณเตเลยใช่มั้ยคะ" ฉันถามเตวิชกับคุรอลิซ
"เปล่าฉันไม่ได้จะพาเธอไปบ้านของฉัน"
"แล้วคุณเตจะพามลไปไหนเหรอคะ?? หรือว่าไปอยู่คอนโดคุณเต"
"บ้านไอ้มาร์ช"
"บ้านคุณมาร์ชเหรอคะ" ฉันบอกตามตรงว่าฉันไม่อยากไปทำงานบ้านคุณมาร์ชเลยฉันรับรู้ๆได้ว่าเขาไม่ค่อยชอบหน้าฉันและไม่ไว้ใจฉัน แล้วฉันจะไปทำงานกับเขาได้ยังไง
"ใช่ฉันคิดว่าเธอน่าจะเหมาะกับการเลี้ยงเด็กมากกว่าไปเป็นแม่บ้านงานแม่บ้านมันเหนื่อยไหนะซักผ้าถูบ้าน"
