วิมล....
ฉันยังงงๆกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ยังไม่ทันจะถามคุณมาร์ชว่าทุกคนทำไมถึงพากันเข้ามาในห้องทุกคนก็ออกไปกันหมดแล้วเหลือแค่ฉันกับคุณมาร์ชสองคน
"เอ่อ มันเกิดอะไรขึ้นคะ มลงงไปหมดแล้วค่ะ"
"อย่าว่าแต่เธองงฉันเองก็งงไม่รู้ว่าที่บ้านฉันมาที่นี่ได้ไง"
"แล้วนี่เราจะทำยังไงดีคะ"
"ทำไรไม่ได้แล้วล่ะก็ตามที่แม่ฉันบอกนั่นแล่ะ"
"หมายถึงเราต้องแต่งงานน่ะเหรอคะ"
"ก็..อืม"
"มลจะไปอธิบายกับคุณท่านกับทุกคนเองค่ะว่าเราสองคนไม่ได้มีอะไรเกินเลยกัน"
"พวกเขาคงเชือ่หรอกฉัรทำรอยเต็มคอเธอขนาดนั้น" ฉันเอามือแตะที่คอตัวเองทันทีก่อนจะวิ่งไปในห้องน้ำเพื่อดูรอยที่เขาว่า พอฉันเห็นรอยฉันถึงกับพูดไม่ออก มันเยอะมากมันแดงไปทั้งคอเลย ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำมองหน้าคุณมาร์ช
"คุณทำไมทำรอยเต็มคอมลแบบนี้ล่ะคะ"
"อย่าว่าแต่ฉันทำเธอเองก็ทำฉันเหมือนกัน"
"คะ??มลเหรอคะ"
"อืมไม่เชื่อก็ดูนี่" ว่าเสร็จคุณมาร์ชก็เปิดคอเสื้อ
