“คุณวางแผนอะไรไว้กันแน่?” เธอจ้องตาเขาล้วงลึกเข้าไปข้างใน เหมือนจะขุดความคิดเขาออกมา
“แผนของฉันก็คือแต่งงานและไม่หย่า”
“ง่ายๆ แค่นั้น?”
ลัลล์นลินขมวดคิ้วมุ่นกับคำตอบที่เรียบง่ายและไม่มีความสนใจอะไรเลย คล้ายกับว่าเรื่องการแต่งงานสำหรับเจษณะไม่มีความสำคัญใดๆ ทั้งสิ้น
แต่ไม่ใช่กับเธอ...
หญิงสาวรู้สึกว่าหากเซ็นชื่อลงไปในเอกสารพวกนี้แล้ว เธอจะไม่สามารถหนีรอดไปจากเขาได้อีกตลอดชีวิตนี้ มันทำให้เธอหวั่นใจและไม่กล้าจะเซ็นชื่อ แม้ว่าข้อเสนอของเขาจะดีมากแค่ไหนก็ตาม
“ถ้าแค่อยากแต่งงาน คุณสามารถหาผู้หญิงคนไหนก็ได้ โดยเฉพาะอลฉวีที่รอคุณอยู่ ไม่จำเป็นต้องเป็นฉัน”
ไม่ง่ายเลยกว่าเธอจะตัดใจเดินออกมาจากชีวิตเขาได้ ตอนที่เธอรักเขาหมดใจ เขากลับรังเกียจผลักไสเธอ ตอนนี้เธอหมดใจแล้ว ไม่กล้าที่จะกลับไปรักเขาอีกแล้ว เพราะเขาทำให้เธอเจ็บเกินไป เสียใจมากไป ผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเธอขยาด หวาดกลัวว่าจะซ้ำรอยเ
