ชายหนุ่มกลับมานั่งที่เก้าอี้หลังโต๊ะทำงานอีกครั้ง กำลังจะรวบรวมสมาธิประตูห้องก็ถูกเปิดออก อมลฉวีที่อยู่ในชุดเดรสเซ็กซี่ทันสมัยอวดสัดส่วนเว้าโค้งหยุดยืนอยู่หน้าห้อง เอ่ยปากเรียกเขาเสียงอ่อนหวานปานเคลือบน้ำผึ้ง
“เจษคะ...”
เจษณะยกนิ้วชี้แตะริมฝีปากเป็นเชิงสั่งให้หล่อนเงียบ แล้วเคลื่อนสายตาไปยังหญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนโซฟา ทำให้อมลฉวีเข้าใจทันที
หล่อนแอบเม้มปากอย่างไม่พอใจ ก่อนจะเงยหน้าส่งยิ้มหวานให้เขา พยักหน้ารับแล้วก้าวเท้าเดินเข้ามาในห้อง เสียงส้นสูงที่กระทบกับพื้นทำให้เจษณะขมวดคิ้ว สายตาที่มองหล่อนก็เย็นชาน่าตกใจจนอมลฉวีหยักชะงักในทันที
“ขอโทษคะ “หล่อนเอ่ยเสียงเบาหวิวราวกับกระซิบ
ความขุ่นเคืองของอมลฉวียิ่งมากขึ้นจนแอบตวัดตามองลัลล์นลินอย่างขุ่นเขียว แต่ไม่สามารถทำอะไรมากไปกว่านั้น หนำซ้ำหล่อนเองยังตกอยู่ในที่นั่งลำบาก
ต้องรู้นะว่า... ผู้หญิงที่สวมรองเท้าส้นสูงต้องแลกมาด้วยความยากลำบ
