หลังเคลียร์ปัญหาที่ไม่คาดคิดจนหายใจโล่งไปได้เปลาะหนึ่งแล้ว ลัลล์นลินก็คว้าโทรศัพท์มือถือกดหารดิศทันที อยากจะบอกข่าวดีให้เขารู้เร็วๆ แถมยังมีอีกหลายเรื่องที่เธออยากจะปรึกษากับเขาด้วย โดยเฉพาะแผนการรับมือกับเจษณะต่อจากนี้ เพื่อทวงทุกสิ่งทุกอย่างของเธอคืนมา
“ว่ายังไง... ได้ข่าวว่าไปนอนเล่นที่โรงพยาบาลอีกแล้วใช่ไหม?” รดิศกรอกเสียงมาตามสาย ถึงจะถามเหมือนไม่จริงจังนัก แต่ก็จับกระแสความเป็นห่วงได้
ลัลล์นลินถอนหายใจ เอ่ยปากบอกกับอาหนุ่มตามตรง
“หลินคงไปขัดแข้งขัดขาใครบางคนเข้ามั้งคะ ก็เลยโดนดี”
“แปลว่าเราไม่ได้ซุ่มซ่ามตกน้ำลงไปเอง แต่มีคนผลักงั้นเหรอ” ฟังจากคำพูดของหลานสาว รดิศก็เดาได้ทันที
“คิดว่าใช่ค่ะ”
“ทำไมถึงคิดแบบนั้น?”
“ตอนที่หลินอยู่ในงาน จู่ๆ ก็มีคนผลักวีลแชร์จากข้างหลัง พอหันมองไปก็เห็นชายกระโปรงสีทองของผู้หญิงคนหนึ่งรีบเดินหนีไป”
“เห็นหน้ารึเปล่า”
“ไม่เห็นค่ะ”
“แล้วสงสัยใ
