นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจษณะสระผมให้เธอ เขาดูแลเธอดีมากจนไร้ที่ติ แม้แต่ธุระส่วนตัวเขาก็ยังเต็มใจทำให้เธออย่างไม่นึกรังเกียจ เขาอาบน้ำสระผมให้เธอทุกวัน เล็บมือเล็บเท้าก็เป็นเขาที่ลงมือตัดให้เธอด้วยตัวเอง เพียงแค่เห็นว่ามันเริ่มยาว เพราะเกรงว่าคมเล็บจะข่วนเธอให้บาดเจ็บ
“ที่จริงฉันทำเองก็ได้นะคะ” เธอเอ่ยอย่างกระดาก
เมื่อก่อนไม่สะดวกที่จะจัดการตัวเองจริงๆ แต่ตอนนี้เธอเดินได้แล้ว สามารถอาบน้ำสระผมได้สบายๆ จึงไม่อยากรบกวนเขาอีก ยิ่งไม่อยากให้เขาจับเธอลอกคราบจนล่อนจ้อน ถูกสายตากรุ้มกริ่มโลมเลียให้รู้สึกร้อนๆ วูบวาบเหมือนอย่างตอนนี้
มันน่าอายเกินไป...
เนื้อตัวของหญิงสาวแดงเหมือนกุ้งต้มสุก อยากจะลุกแล้วเดินหนีเขาไปเสีย แต่ก็ทำไม่ได้เพราะยังปิดบังเจษณะเรื่องที่เธอเดินได้ ทำได้แค่ก้มหน้างุดอยู่ในวงแขนของเขา ปล่อยให้เขาชโลมคอนดิชันเนอร์นวดผมให้เธอ ทิ้งไว้สักพักแล้วรอล้างน้ำจนสะอาด ก็อุ้มเธอลงแช่อ่า
