ในเช้าที่อบอุ่น แสงแดดอ่อนๆ พร่างพรายส่องสว่างไปทุกหย่อมหญ้าในสวนดอกไม้ สองสามีภรรยานั่งกอดก่ายเกยกันอยู่บนเก้าอี้ชมสวนหน้าบ้าน เจษณะอิงหลังกับเบาะนุ่ม บนตักเขามีลัลล์นลินอิงแอบแนบชิด ใบหน้าอิ่มเอมสบายใจ สูดหายใจเอากลิ่นดินกลิ่นหญ้าและแสงแดดจากดวงอาทิตย์เข้าเต็มปอด ชายหนุ่มมองรอยยิ้มสงบสุขของคนในอ้อมกอดแล้วคลี่ยิ้มตาม ยกมือลูบเส้นผมบนหน้าผากเธอ ก่อนจะประทับจูบละมุนลงไป มือที่ถือกรรไกรตัดเล็บอยู่ก็ตั้งใจตัดเล็บที่เริ่มจะยาวให้แก่ภรรยาสาวอย่างบรรจง ระมัดระวังเกรงว่าจะเข้าเนื้อทำให้เธอเจ็บ หลังตัดเล็บทั้งสิบนิ้วจนครบ เขาก็หยิบตะไบเล็บขึ้นมาตกแต่งให้เธอจนสวยงาม รับส่วนที่คมออกเพื่อไม่ให้เกี่ยวโดนหน้าหรือร่างกายที่บอบบางเกิดรอยถลอก ลัลล์นลินมองการกระทำของเขาอยู่เงียบๆ เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ราวกับอยู่ในความฝัน ฝัน...ที่เธอเฝ้าคิดถึงมานานแสนนานทุกวันคืน ทำให้หลายครั้งมักจะรู้สึกว่าเ