บทที่ 27 โฉมหน้าของคนดี 2

1431 คำ

อมลฉวีกำหมัดแน่น ในใจเต็มไปด้วยความขมขื่น ทั้งอิจฉาทั้งโกรธแค้น ไหนเขาเคยบอกว่าถ้าหล่อนหายกลับมาเดินได้แล้ว เขาจะอยู่เคียงข้างหล่อนตลอดไปไงละ แต่เอาเข้าจริงหล่อนยังไม่ทันหาย เขาก็บินกลับมาหามัน ไม่เคยสนใจไยดีหล่อนเลย ทิ้งหล่อนไว้กับหมอและเลขาโง่ๆ ของเขาที่อเมริกาเพียงลำพัง พอกลับมาหล่อนคิดจะสานสัมพันธ์กับเขา เขายิ่งหนีหล่อน ไม่ยอมให้เข้าใกล้ วันๆ เอาแต่ขลุกอยู่กับนังหลิน ที่ร้ายตอนนี้ยังสร้างบ้านบ้าๆ หลังนี้ขึ้นมาเพื่ออยู่กับทั้งวันทั้งคืนอีก เขาลืมหล่อนได้ยังไง? ลืมสัญญาที่เคยให้ไว้ได้ยังไง? ความอบอุ่นที่หล่อนเคยได้รับจากเขามาโดยตลอดหายไปไหนหมด ตั้งแต่หล่อนกลับมาจากอเมริกาทุกอย่างก็กลับตาลปัตร เจษณะไม่เคยมองหล่อเต็มตาเลยสักครั้ง สายตาเขาล้วนตกอยู่ที่ลัลล์นลินคนเดียว ยิ่งมันได้รับบาดเจ็บจนพิการ ความอ่อนโยนเอาใจใส่และการปกป้องที่เขาเคยมีให้หล่อนคนเดียวก็ถูกถ่ายเทมาที่มันจนหมด “แกนี่มั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม