บทที่ 13 วิธีการทรมานของเจษณะ 1

1582 คำ

“ฉันไม่ต้องการ ออกไป!” ลัลล์นลินตะโกนใส่หูเขา หวังให้แก้วหูแตกไปเลย คนอะไรเจ้าเล่ห์ดีนัก!” “ตะโกนเสียงดังทำไม เธออยากมีสามีหูหนวกรึไง” เขาพูดไปพลางพรมจูบไปพลาง ปลายลิ้นสากละเลียดชิมริมฝีปากอิ่มระเรื่อยย้ายมาจดมุมปากอีกฝั่ง ไม่ได้กดจูบอย่างเร่าร้อนดูดดื่ม แค่แตะแผ่วๆ เลียไล้นิดๆ กระตุ้นอารมณ์หญิงสาวให้ค่อยๆ คุกรุ่นขึ้นมาอย่างช้าๆ แต่เต็มไปด้วยความรุ่มร้อนรัญจวน สายตาลุ่มลึกร้อนแรงของเขาเหลือบเห็นใบหูที่ดูน่ารักจุ๋มจิ๋ม คิดได้ว่าเมื่อกี้ลัลล์นลินจงใจแกล้งเขา งั้นเขาก็จะแกล้งเธอกลับบ้าง คิดปุ๊บก็เคลื่อนปากไปขบเม้มติ่งหูเธอเล่นทันที ดูดดุนและเล็มไต่ขึ้นไปที่ใบหู ขบกัดกระดูกอ่อนโลมเล้าจุดอ่อนไหว จงใจพ่นลมหายใจระอุเข้าไปในรูหูเล็กๆ ของเธอ “อื้อ...” ลัลล์นลินสะดุ้งไหว ซ่านสยิวไปทั้งสรรพางค์กาย เสียวแปลบปลาบราวกับมีกระแสไฟฟ้าแรงสูงวิ่งพล่านไปทั่วร่าง ยิ่งยามที่เจษณะห่อลิ้นแหย่แยงเข้าไปในห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม