บทที่ 39 ไม่รักแล้วมาทำไมวะ...

1161 คำ

หลังจากทั้งคู่จูบดูดดื่มกันเสร็จ ลินดาก็อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว ตั้งแต่เกิดมาเธอยังไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน ทำให้ภรัณยิ่งชอบเวลาเธอเขินจนหน้าแดงเป็นลูกตำลึง เขาจึงอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าวันนึงลินดาไปทำแบบนี้กับใครที่ไม่ใช่เขา เขาคงคลั่งแน่ๆจึงเอ่ยปากพูดกับแฟนสาวว่า... ภรัณ: "พี่ลินพี่รู้ใช่ไหมว่าผมรักพี่มาก หวงพี่มาก อะไรก็ตามที่เป็นของของผม ผมไม่มีวันปล่อยให้คนอื่นมายุ่งวุ่นวายกับของของผมเด็ดขาด ผมไม่อยากเป็นฆาตกร ผมขอเตือนพี่ไว้เลยนะ ห้ามพี่ทำแบบนี้กับใครเด็ดขาดนอกจากผมคนเดียว..." ลินดา: "อย่าเตือนฉันเลยฉันหนะรักนายแค่คนเดียวอยู่แล้ว เตือนตัวเองดีกว่าเห็นสาวๆวิ่งตามต้อยๆขอเบอร์ขอไลน์ไม่ขาดสาย อย่าว่าแต่นายเลยไม่อยากเป็นฆาตกร ถ้าฉันเจอนายแอบมีอะไรกับผู้หญิงอื่น ฉันนี่แหละที่จะฆ่านายกับผู้หญิงคนนั้นกับมือฉันเอง..." ภรัณ:" โห...เมียผมโหดว่ะ แบบนี้หน่อยค่อยสมน้ำสมเนื้อกับผม..." ลิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม