บทนำ

1734 คำ
“หนูต้องการชดเชยความผิดที่พี่ชายของหนูเคยทำไว้กับลูกชายของคุณมาดามนะคะ” “อารู้ว่ามันเป็นอุบัติเหตุ อาดีใจมากที่หนูมาช่วยดูแลฟรานเซียสแทนอา รายนั้นเขากำลังจะแต่งงานกับคนรัก แต่กลับถูกเพื่อนทรยศแย่งคนรักได้ อาว่าผู้หญิงคนนั้นไปเป็นคู่หมั้นของพี่ชายหนูน่ะดีแล้ว ธาตุแท้ผู้หญิงร้ายกาจคนนั้นแสดงออกมาเมื่อเห็นลูกชายอากลายเป็นแบบนี้” “หนูขอโทษแทนทุกคนด้วยนะคะ หนูสัญญาว่าจะดูแลคุณฟรานจนกว่าเขาจะกลับมาเดินได้เป็นปกติ” “แล้วแบบนี้ผู้ดูแลอาวุโสสี่คนขององค์กรมาเฟียเขาจะว่าอย่างไร ในเมื่อเจ้าพ่อมาเฟียฟรานเซียสดันกลายเป็นเจ้าชายขาพิการสองข้างไปซะได้” เสียงหวานๆ ค่อนข้างกลัดกลุ้มใจของมาดามแพรวาเอ่ยถึงพยาบาลสาวพิเศษที่ขันอาสาขอทำหน้าที่ดูแลลูกชายคนสุดท้องของเธอแทน เพียงรักคือน้องสาวที่เพื่อนของฟรานเซียสทั้งรักทั้งหวงแหน ห้ามให้น้องมีแฟนเด็ดขาด ส่งเสียเรียนเป็นผู้ช่วยพยาบาลดูแลคนป่วยตามความฝันโลกสีชมพูของคุณหนูเกิดมาจากตระกูลร่ำรวย มีพ่อแม่พี่ชายคอยตามใจ ซึ่งเพียงรักเพิ่งรู้ธาตุแท้ของพี่ชายคอยทำตัวแสนดีมาโดยตลอดดันแย่งคนรักของเพื่อนสนิท และอุบัติเหตุรถแข่งครั้งนั้นทำเอาฟรานเซียสดันเข้าโรงพยาบาลเมื่อหนึ่งเดือนก่อน หมอบอกว่าขาสองข้างของเขาเกือบพิการ เดินไม่ได้ชั่วคราว แถมคนรักของเขาดันไปหมั้นกับพี่ชายเธอ เพียงรักละอายใจและรู้สึกผิดจึงขออาสามาดามแพรวาที่ใจดีกับเธอเคยเข้ามาบ้านหลังนี้สองสามครั้งในฐานะน้องสาวเพื่อนสนิทลูกชายคนเล็ก แต่ตอนนี้กลับเข้ามาสถานะแตกต่างกันออกไปเล็กน้อย ซึ่งก็คือเป็นพยาบาลคอยดูแลคนป่วยอารมณ์ร้อนสูญเสียทุกอย่าง ทั้งเพื่อนทรยศหักหลัง ทั้งคนรักที่เปลี่ยนข้าง และงานองค์กรมาเฟียอิตาลีกำลังหมดความเชื่อใจในตัวเขา คนมองโลกสวยมาตลอดสำหรับเธอคงจะไม่เข้าใจกับคนอยู่ในโลกมืดหม่นสีหม่นเทาอย่างเขามาตลอดหรอก “ป้ามาลัยพาหนูเพียงเอาข้าวของขึ้นไปไว้บนห้องตรงฝั่งห้องตรงข้ามของห้องฟรานเซียสเลยนะ ตอนนี้ฟรานเซียสกำลังอาบน้ำอยู่ในห้องนะ อาฝากหนูเพียงดูแลเขาด้วยนะ” “ค่ะคุณอา” “เชิญด้านนี้ค่ะคุณเพียงรัก” มาดามแพรวาส่งรอยยิ้มอ่อนโยนทางหญิงสาว หวังว่าเพียงรักจะดูแลลูกชายคนเล็กของเธอให้หายเป็นปกติ ฟรานเซียสเป็นคนร่าเริง ขี้เล่น และติดตรงเสือผู้หญิงไปบ้าง พอมาเจอโรสริน เขาก็หยุดพวกผู้หญิงที่เคยควงทุกคนพร้อมจะแต่งงานกับเธอ แต่ดันเกิดอุบัติเหตุนี้สักก่อนทำเอาโรสรินหันไปหมั้นกับคาเฟร พี่ชายของเพียงรัก ฟรานเซียสกลายเป็นคนหม่นหมองเศร้า เก็บตัวเงียบในห้อง “เดี๋ยวป้าช่วยค่ะคุณเพียงรัก” “ไม่เป็นไรค่ะ เพียงทำเอง คุณฟรานอยู่ในห้องนี้ใช่ไหมคะ” “ใช่ค่ะ คุณฟรานเขาหมกตัวเงียบในห้องตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลคราวนั้นแล้วค่ะ” “อ้อค่ะ” “ถ้ามีอะไรต้องการเพิ่มเติมบอกป้าได้นะคะ” “ขอบคุณค่ะ” ป้ามาลัยมองออกถึงความจริงใจของน้องสาวคาเฟร พี่ชายกับน้องสาวนิสัยแตกต่างกันราวฟ้าและเหว เธอก็ได้แต่หวังว่าเพียงรักจะดูแลนายน้อยฟรานเซียสจนขาทั้งสองข้างจะหายเป็นปกติ และเพียงรักจะไปจากที่นี้ ขอทำหน้าที่เพื่อชดใช้ความผิดของพี่ชายให้ดีที่สุด เพียงรักนำข้าวของเสื้อผ้าออกมาจัดเรียงรายใส่ตู้เสื้อผ้า หลังจากเกิดอุบัติเหตุเมื่อหนึ่งเดือนพี่ชายและคู่หมั้นก็ออกเดินทางจากต่างประเทศเพื่อหลบหลีกหนีความผิด ส่วนพ่อแม่ของเธอต่างเข้าใจดีจึงอนุญาตให้มาดูแลคนพิการเพื่อชดใช้ความผิด ส่วนเงินค่าเสียหาย ฟรานเซียสไม่มีวันรับเงินสกปรกโสโครกพวกนี้เด็ดขาด สิ่งเดียวที่เขาแค้น ต้องการคือเห็นเพื่อนและคนรักทรยศเข้ามาคลานเข่าเข้ามากราบกรานขอวิงวอนด้วยสภาพน่าสมเพชเท่านั้น! หญิงสาวเลือกเข้าไปด้านในห้องสีเทามืดทึบของคนขาพิการสองข้าง ดันไม่เห็นมีคนอยู่ กลัวว่าจะนั่งรถเข็นจมปลักความแค้นคนเดียว แล้วช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ทุกอย่างเป็นเพราะพี่คาเฟรของเธอเกือบจะทำร้ายชีวิตหนึ่งแค่รักผู้หญิงคนเดียวกัน “มัมมาทำไมกันเหรอครับ...” เสียงเข้มทุ้มนุ่มดังขึ้นจากห้องน้ำ เขาเข็นรถเข็นสองข้างออกมา ทันทีได้ยินเสียงกุกกักคล้ายกับมีคนมา “คุณฟรานเซียส” เพียงรักมองเห็นสภาพจากที่เคยเป็นเจ้าพ่อมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ทรงอำนาจอิทธิพล กลับกลายเป็นชายหนุ่มธรรมดาที่ต้องใช้รถเข็นอาศัยช่วยเพราะขาสองข้างเดินไม่ได้เพราะอุบัติเหตุครั้งนั้น “เธอ! ยัยน้องสาวของไอ้คาเฟร มาทำไมที่นี่!” แววตาเคยอ่อนลงกลับแสดงแปรเปลี่ยนแข็งกร้าว ฟรานเซียสจำได้แม่นยำว่าผู้หญิงตรงหน้าคือน้องสาวของคาเฟรที่เขาเคยเอ็นดูเหมือนน้องสาวอีกคน แต่เพราะความรู้สึกพี่ชายเธอทำกับเขามันให้ทั้งคับแค้นใจและขยะแขยงครอบครัวของมันทั้งหมดรวมถึงน้องสาวที่มันรักมาก “เพียงอยากจะมากราบขอโทษแทนพี่คาเฟรที่ทำให้คุณฟรานเซียสต้องกลายเป็นแบบนี้ เพียงเองก็เสียใจ และไม่รู้ว่าพี่คาเฟรหนีไปอยู่ที่ไหน แต่เพียงจะชดใช้แทนพี่ชาย ขอแค่คุณฟรานกลับมาเดินได้เป็นปกติ...” “สภาพขาพิการฉันสองข้างเนี่ยนะจะมีโอกาสนั้นได้ เหอะ! หล่อนนี่มันโลกสวยเกินไปแล้ว และไม่ต้องมาชดใช้อะไรทั้งนั้น ฉันเกลียด ขยะแขยงหน้าเธอ ผู้หญิงจืดๆ อย่างเธอมันก็ไม่ต่างอะไรกับพี่ชายของเธอนั่นหรอก!” “แล้วจะให้เพียงทำยังไง คุณฟรานถึงจะยอมให้เพียงดูแลคุณแทนพี่คาเฟร เพียงยอมทำทุกอย่าง เพียงจะพยายามให้พี่คาเฟรและพี่โรสรินกลับมารับโทษให้ได้ค่ะ” “ฉันไม่เชื่อคำพูดเด็กกะโปโลอย่างเธอหรอก ที่เธอบอกว่าจะยอมทำทุกอย่างเพื่อจะดูแลฉันนี่ พูดจริงหรือว่าพี่ชายเธอสั่งมาสอดแนมอะไรฉันอีก” “เพียงติดต่อพี่คาเฟรไม่ได้หลังเกิดอุบัติเหตุ ที่เพียงมาก็เพื่อสำนึกผิดอยากจะชดใช้แทนเท่านั้น” “ถ้าอย่างนั้นเธอก็คลานเข่าเข้ามาหาฉันเพื่อเป็นการพิสูจน์สิว่าเธออยากจะมาดูแลฉันจริง” เพียงรักพยักหน้ารับ เพราะเธอตั้งใจจะมาชดใช้ให้เขา แม้ว่าอีกฝ่ายปรารถนาจะทำอะไร หญิงสาวยอมทำทุกอย่าง ร่างเล็กยอมคลานเข่าสองข้างมาใกล้ร่างสูงใหญ่นั่งบนรถเข็นมองเธอสายตาดูถูกดูแคลน คล้ายกับว่าเธอคือสุนัขรับใช้ตัวใหม่ที่ซื่อสัตย์สำหรับเขาคอยเลี้ยงดู “เงยหน้าขึ้น” น้องสาวของคาเฟรกลั้นใจเงยหน้าสบตาของเขาใกล้ๆ หัวใจดวงน้อยของเธอเต้นผิดจังหวะ ฟรานเซียสพิจารณาใบหน้าเคยบอกว่าจืด ไม่เป็นที่สะดุดตา กลับต้องคิดใหม่เมื่อมองดูใกล้ๆ ผิวขาวเนียน สวยเรียบไร้ผดผื่น มุมปากหนายกยิ้มขึ้นเหนือกว่า “มองไปมองมาน้องสาวของมันก็สวยดีนี่ น่าจะทดแทนกันได้ไม่น้อย” เพียงรักมองใบหน้าคมสันตวัดเลียลิ้นปาดริมฝีปากแห้งผากอย่างไม่เข้าใจกับคำพูดนั้น “ในเมื่อมันกล้าแย่งคนรักของฉันไปต่อหน้าต่อตา ฉันจะเอาน้องสาวที่มันรักนักรักหนามาแทน มันจะรู้สึกยังไงเมื่อน้องมันอยู่ในกำมือของฉัน” “คุณฟรานจะทำอะไรเพียง โอ๊ย!” “กล้าเอ่ยปากพูดก่อนทั้งที่ฉันยังไม่อนุญาตเหรอ เพียงรัก” “พะ เพียงเจ็บ ปล่อยเถอะค่ะ” น้ำตาคลอเบ้าทำเอาคนโมโหร้อนเลือกปล่อยมือจากเส้นผมสลวย หลังถูกเขากระชากเส้นผมเต็มแรงจนเธอเจ็บ “ถอดกางเกงให้ฉัน และอมมันซะ ถึงฉันจะขาพิการสองข้าง แต่น้องชายฉันยังใช้งานได้ดี” “อม? ไม่ได้นะคะ เพียงทำไม่เป็น” “มารยาหญิงสินะ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าน้องสาวไอ้คาเฟรจะไม่เคยเรื่องนี้ ผู้หญิงแรดร่านก็เหมือนว่าที่พี่สะใภ้ของหล่อนนั่นแหละ” “แต่เพียงมีคนที่กำลังคบหาอยู่แล้ว เกรงว่าจะทำแบบนี้ไม่เหมาะ” เพียงรักเอ่ยเพื่อเอาตัวรอดจากสถานการณ์นี้ ทั้งที่ความจริงเธอโกหก ไม่เคยมีแฟนหรือคนรักด้วยซ้ำ ฟรานเซียสเดือดดาลโมโหอย่างไร้สาเหตุ “ฉันไม่เชื่อ คนอย่างเธอน่ะหรือจะมีแฟน แค่ผู้ชายมาจีบก็ไม่มีสักคน เพราะเธอหน้าตาจืดชืดก็ไม่มีใครอยากกระเดือกเธอลงหรอก เพียงรัก” เพียงรักหน้าม่อยลง ปกปิดอะไรอดีตเพื่อนพี่ชายคนนี้ไม่ได้สักอย่าง แอบตกใจที่เขารู้เรื่องส่วนตัวของเธอทั้งหมด โดยที่หญิงสาวไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย มันไม่ยุติธรรม! “เอ้า! นั่งนิ่งอยู่ทำไม ถอดกางเกงให้ฉัน เพียงรัก” หญิงสาวหวาดกลัวกับเสียงตวาดดังลั่นรีบถอดกางเกงของฟรานเซียสออก ใบหน้าหวานเขินอายเห็นลำเอ็นอวบใหญ่ดีดเด้งชูชันขึ้นมาตรงหน้าเธอ มือบางสวยลองกำมัน ร้อนวูบวาบ ร้อนจนหัวใจดวงน้อยสั่นหวิว “อ๊ะ อมจนกว่าฉันจะแตก อ๊า...” น้ำตาไหลพรากออกมาจากดวงตาคู่สวยเมื่อเขาบีบบังคับเธออมลำเอ็นอวบใหญ่ เพียงรักรองรับแรงกระแทกจากฟรานเซียส เสมือนเธอกลายเป็นทาสบำเรอให้เขาจนกว่าพี่ชายจะกลับมารับบทลงโทษ และถึงเวลานั้นเขาจะเฉดหัวเพียงรักไสหัวออกไปจากที่นี่!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม