“ถึงแล้วจ้ะ มีเรือมารอรับแล้ว เราต้องนั่งเรือไปที่เกาะอีกจ้ะ” เจ๊อนงค์บอกการเดินทางให้แก่เด็กสาวได้รับรู้ ต้นฝนพยักหน้ารับ เธอไม่ได้มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว ไปไหนไปกัน สำหรับการทำงานเธอทุ่มเต็มที่อยู่แล้ว
“นั่นไงจ้ะ เกาะที่เราจะมาถ่ายงานกัน” เจ๊อนงค์ชี้ไปยังเกาะด้านหน้า นั่นทำให้ต้นฝนหันไปมองตาม
“ถึงซะที่ ไม่ผิดหวังจริงๆ ที่นี่บรรยากาศดีสุดๆ ไปเลยนะจ๊ะ ฝนว่าไหม” เจ๊อนงค์พูดแล้วสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ ลึกๆ เพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด
“อากาศดีจริงๆ นั่นแหละค่ะเจ๊” ต้นฝนเห็นด้วย เธอสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปาก จำได้ว่าป้าสะใภ้และพี่สาวเคยคิดจะตามเธอมาทำงานด้วย เพราะอยากจัดการเรื่องรายได้ของเธอ แต่พอเห็นเงินจำนวนไม่เยอะที่เธอได้จากการเป็นตัวประกอบเวลาเข้าฉากในละคร สองแม่ลูกก็ไม่คิดจะตามติดเธออีก ต้นฝนคิดว่านั่นเป็นเรื่องดี
“ทีมงานถ่ายทำมากันแล้ว เป็นทีมงานที่เจ้าของบริษัทจ้างมาด้วยตัวเอง นั่นไงจ๊
