อีกทั้งเครื่องประดับชิ้นเล็กๆ น่ารักที่เขามักให้เป็นของขวัญที่เธอไม่อยากให้เขาต้องสิ้นเปลืองซื้อให้ แต่เขาก็อยากซื้อให้เธอ เพื่อให้เธอเก็บเป็นสมบัติส่วนตัวเอาไว้ใช้สอยเวลาไปออกงาน
ยามไปเที่ยวด้วยกัน พิมพ์พิศาชวนเธอไปด้วย พิชญ์ก็จะคอยดูแลทั้งเธอและพิมพ์พิศาอย่างเสมอหน้า ซึ่ง พิมพ์พิศาก็ยินดีที่เพื่อนรักเข้ากับบิดาของตนเองได้เป็นอย่างดี
“อุ๊ย! คุณพิชญ์” ต้นฝนอุทานเมื่อเขาโอบกอดเธอเอาไว้จากทางด้านหลัง ในขณะที่เธอกำลังทำอาหารอยู่ในครัว
วันนี้พิมพ์พิศาไปรับเธอมานอนค้างด้วยเพราะเป็นวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ และคุยกันว่าจะทำอาหารรับประทานกันเอง โดยพิชญ์เป็นคนจัดหาวัตถุดิบมาเตรียมให้สาวๆ ได้ทำอาหารกินกัน เป็นสุกี้ทะเลนั่นเอง
“คิดถึงจังเลย” เขากอดรัดและหอมแก้มสาวฟอดใหญ่ ในขณะที่พิมพ์พิศาขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะเผลอทำซอสหกใส่เสื้อผ้า และคงอีกนานกว่าจะลงมา
“เดี๋ยวพิมพ์มาเห็นเข้านะคะ”
“พิม
