82

1133 คำ

“แล้ว? วันนี้ทั้งวันคุณควรจะเข้ามาอธิบายเรื่องพวกนี้ คุณคิดว่าที่ทำไปมันทำให้ฉันหายเสียชื่อเสียงเหรอ การที่คุณไปข่มขู่นักข่าวแบบนั้นมันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นมาเลย” เรนิตาพูดอย่างใจคิด เธอรู้สึกว่าภาสกรทำตัวไม่ต่างจากมาเฟีย และเขาก็เอานิสัยที่ชอบขู่คนงานที่ไร่มาใช้กับสื่อมวลชนแบบนั้นมันออกจะดูป่าเถื่อนไปหน่อย “อย่างน้อยคนพวกนั้นก็ไม่กล้ามาพูดจาไม่ให้เกียรติคุณอีกและก็ไม่กล้าเขียนข่าวถึงคุณไม่ดี เรย์ ผมทำทุกอย่างก็เพื่อคุณจริงๆ ขอผมเข้าไปในห้องได้ไหม” ภาสกรเอ่ยขอเสียงอ่อย เขาอยากจะพูดคุยกับเธออย่างจริงจัง และเมื่อเขาได้พูดความจริงทั้งหมดแล้วถ้าเธอจะโกรธเขาอยู่ก็คงต้องรับชะตากรรม “ไม่ค่ะ ฉันอยากนอน” เรนิตาพูดพร้อมกับทำท่าจะปิดประตู แต่ชายหนุ่มกลับจับประตูเอาไว้เสียก่อน “นะครับ ให้ผมได้อธิบายเรื่องทั้งหมด และต่อจากนี้ถ้าคุณจะโกรธผมหรือไม่ให้อภัยผม ผมก็จะยอม” ภาสกรพูดด้วยสายตาจริงจัง “แต่ฉัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม