“อะ…โอ้ย…เฮีย เฮียโซน” นารารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาหลังจากหลับไปด้วยความอ่อนเพลียจากการคลอดลูกด้วยวิธีธรรมชาติ เธอร้องด้วยความเจ็บระบมที่กึ่งกลางลำตัว ยิ่งขยับตัวเปลี่ยนอิริยาบถก็ยิ่งรู้สึกเจ็บ เรียกหาคนที่คิดว่าลืมตาตื่นขึ้นมาจะพบเป็นคนแรก
“นาราจะเอาอะไรลูก”
“หม่าม้า”
“ก็หม่าม้าน่ะสิ นี่หม่าม้าเอวา ส่วนนี่ก็หม่าม้านารา เป็นหม่าม้าเต็มตัวแล้วนะนาราน้อยของหม่าม้า” เอวาชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง ก่อนจะชี้นิ้วเข้าหาลูกสาวคนเล็กที่กลายเป็นคุณแม่เต็มตัวหลังให้กำเนิดทารกน้อยเพศชาย
“เฮียโซนไปไหนคะ”
“โซนอยู่ที่ห้องเด็กกับปะป๊า นาราอยากเข้าห้องน้ำไหมลูก หรืออยากดื่มน้ำหรือเปล่า” เอวาทั้งตอบทั้งถาม และหันไปรินน้ำจากเหยือกใส่แก้ว
“อึก…อึก” จู่ๆ ความน้อยใจก็ตีตื้นขึ้นมา นารารู้สึกเหมือนตัวเองถูกทอดทิ้งทั้งที่มีคนเป็นแม่อยู่ข้างๆ
“นาราเป็นอะไร เจ็บแผลมากเหรอลูก” เอวาหันกลับมาตามเสียงสะอื้น ยิ่งเห็นลูกสาวร
