เวลาช่วงเช้ามืด ณ บ้านเดี่ยวหลังหนึ่งในต่างจังหวัด 'พลศักดิ์' ชายสูงวัยในชุดธรรมดาเก่า ๆ ยืนทำกับข้าวสำหรับเตรียมใส่บาตรวันนี้ เสียงเครื่องครัวดังกระทบกันพร้อมกลิ่นหอมของอาหารที่โชยไปตามอากาศ
"เรียบร้อย"
เขาตักอาหารที่ทำเสร็จใส่หม้อและจานแยกไว้ เดินเตรียมของต่าง ๆ อีกสักพักก็ออกมาเดินเล่นกวาดลานหน้าบ้านรอเวลา เพราะนี่เพิ่งจะตีห้าครึ่งเอง กว่าพระท่านจะมาก็ราว ๆ เกือบเจ็ดโมง
ท้องฟ้ายังคงมืดมิดรอแสงอาทิตย์อีกสักครึ่งชั่วโมงก็คงสว่างกว่านี้ แต่เขาก็พอมองเห็นบรรยากาศรอบ ๆ จากแสงไฟหน้าบ้าน
กวาดบ้านไปมาอีกสักพักสายตาของเขาก็เหลือบเห็นบางสิ่ง คล้ายเงาดำ ๆ ของใครคนหนึ่ง
"พ่อ..."
"พิม!?" เพียงได้ยินเสียงเท่านั้นเขาก็รู้ว่าเป็นลูกสาวตัวดี
พลศักดิ์แทบโยนไม้กวาดทิ้งเพราะดีใจแบบไม่ตั้งตัว ไม่คิดว่าลูกสาวจะกลับมาบ้านไวขนาดนี้ ปกติพิมพิศาเรียนอยู่กรุงเทพฯ นาน ๆ ทีถึงจะได้กลับมาบ้าน ก่อนกลับก็มักจะโ
