หลายเดือนต่อมา
"พิม..." เสียงเรียกอ่อนโยนกระซิบอยู่ข้างหูของหญิงสาว
มือแกร่งข้างหนึ่งสอดประสานทาบตรึงไปกับฝ่ามือเรียวของคนใต้ร่าง เขาเลียวนปลายลิ้นชื้นไปตามใบหูอย่างหิวกระหาย ร่างกำยำเปลือยเปล่าถาโถมความเร่าร้อนเข้ามาในร่างกายแสนบอบบางดั่งพายุ
"อ๊า... คุณภัทรเบาหน่อยค่ะ" เสียงครางกระเส่าคลอดังไปด้วย ยิ่งเขากอดสวมและตอกตรึงท่อนลำที่ร้อนระอุเข้ามาในช่องรักคับแคบ พิมพิศาก็เสียวสะท้านจนแทบขาดใจ
"ก็คุณภัทรคิดถึงพิมจะแย่"
"คะ...คุณภัทรแสดงความคิดถึงแบบนี้เหรอคะ" หญิงสาวแกล้งประชดแต่คำตอบที่ได้รับจากภัทรคือการบดเบียดตัวตนเข้ามาลึกกว่าเดิม
ปึก!
"อ๊ะ อ๊า... เบาสิคะ คุณภัทรแกล้งหนู"
ภัทรแค่นหัวเราะแล้วยิ้มมุมปาก
"ก็คุณภัทรคิดถึงมาก อยากแสดงความรักเยอะ ๆ อยากรักพิมแรง ๆ ไงครับ"
เขาเหยียดกายขึ้น แล้วจับข้อมือเรียวของคนรักกดตรึงประสานไว้เหนือหัวเธอด้วยมือเดียว สายตาคมกริบไล่มองไปทั่วนวลเนื้อ
