°EP.9° น่าขี่

1014 คำ
เช้าต่อมา{09.50น.} "แม่ไม่กลับมาบ้านบ้างหรือไงเนี่ย" ฉันบ่นพึมพำอยู่ในห้อง กลางวันต้องอยู่คนเดียวเเม่กับป้าแมวไปนอนที่ร้านส่วนเด็กบ้าไปเรียน จ๊อกกก~ท้องที่ร้องดังเพราะหิวโหย ขอพรตื่นแต่เช้าแต่ไม่ได้กินข้าว เวลาอยู่บ้านเธอจะใส่ชุดบางๆเสื้อสายเดี่ยวกางเกงขาสั้นตลอด "ลงไปหาอะไรกินดีกว่า กำลังร้องเพลงสนุกเลย" วันนี้อารมณ์สุนทรีย์ ฉันเสียบหูฟังตั้งแต่ตื่นนอนเปิดเพลงฟังในเพลย์ลิตส์ ตึก ตึก ตึก ~ฝีเท้าเล็กๆก้าวออกจากห้องเดินลงบันไดช้าๆพร้อมคลอเพลงเบาๆก่อนที่ทุกอย่างจะแน่นิ่ง "เฮือกกก!!!!!!" ไม่จริงใช่ไหม ฉันขยับขาไม่ได้ เดินลงมาจนถึงชั้นล่าง ปรากฏว่าผู้ชายในชุดเด็กช่างนั่งล้อมกันที่โซฟากลางบ้าน มีขนมอาหารและเบียร์เป็นลังๆ สติฉันวูบไปสักพักก่อนจะได้ยินเสียงดังฟังชัดตะโกนเรียกจากด้านหลัง "อีพร!" ผมเห็นรูปร่างของมันจากด้านหลังก็รู้แล้ว เพราะวันนี้มีแต่ผู้ชายมาดื่มปาร์ตี้กันสาวๆยังไม่มาถึง จะเป็นใครถ้าไม่ใช่มัน "ทำไมไม่บอกก่อนว่าพาเพื่อนมา"ฉันเดินตรงดิ่งไปยืนใกล้ๆหลงแล้วกัดฟันพูดในขณะที่สายตาทุกคนมองมาอย่างไม่ลดละ "มึงเป็นแม่กูเหรอ ถึงต้องบอก!มึงกลับเข้าห้องไปเลยนะ"ผมขมวดคิ้วจ้องหงุดหงิด หมั่นไส้นักแบกนมไปมาเดินทีกระเพื่อมสะเทือนไปหมด หมั๊บ~หลงคว้าข้อแขนเล็กๆของขอพรแล้วลากกลับห้องทันที -ห้องขอพร- "ฉันหิวข้าว" ฉันสะบัดแขนจนหลุดแล้วตะคอกใส่ หิวจนไส้กริ่วหมดแล้ว "อดทนหน่อย ตั้งแต่เช้าไม่หาแดกเองเดี๋ยวกูจะไปรับสาวมาแล้วจะเเวะไปซื้อข้าวผัดให้ "ผมสั่งมันเสียงเเข็ง รู้สึกไม่ชอบใจที่มันเดินไปมาในบ้านสภาพนี้ โต้ม~ ประตูถูกปิดดัง ขอพรได้แต่นั่งถอนหายใจอยู่บนเก้าอี้ของเธอ -ด้านล่าง- "ใครวะไอ้หลง โคตรเซ็กซี่"เพื่อนร่วมชั้นถามอย่างตื่นเต้น "พี่สาว แม่สั่งห้ามยุ่งกับมัน"ผมตอบกลับไอ้พวกห่า "เสร็จมึงยัง" สักที่สนิทกับหลงกว่าใครพูดแทรกขึ้นทันที "เสร็จเสิดเชี้ยไร" ผมพูดตอบกลับไอ้สักที่ยักคิ้วท่ากวนตีน เสือกรู้ดี เรื่อยๆเรียงๆ~เสียงร้องเพลงของหนุ่มๆ ดังก้อง หลงมักจะชอบชวนพวกพ้องมาดื่มกินที่บ้านประจำ "ไอ้หลงไปไหน" เพื่อนที่มาช้าถามคนในกลุ่ม "ไปรับสาวที่ท่าเรือ เห็นว่าชวนสาวในเมืองมาด้วยเเจ่มๆ"สักตอบคำถาม ตึก ตึก ~ ขอพรสวมใส่ชุดปลาวาฬปิดบังมิดชิด แม้หลายคนได้เห็นแล้วก็ตาม "ใครจะรอวะ หิวจะตาย"ฉันค่อยๆก้าวขาลงบันไดเพื่อตรงดิ่งไปห้องครัว -ในห้องครัว- "อะไร..ไข่ก็หมด มาม่าก็หมด"ฉันหงุดหงิดกว่าเดิม อุตส่าห์เดินลงมาคิดว่าจะหาอะไรกินง่ายๆ ตุ๊บ~ขอพรรีบหมุนตัวจะเดินกลับแต่ชนเข้ากับบางอย่างจนตัวปลิว "ว๊าย!" ฉันตกใจเมื่อหัวศรีษะกระแทกใส่แผงอกใครบางคน "พี่หาอะไร" เสียงนุ่มๆเอ่ยทัก "หะ...หากับข้าว" ฉันเงยดูผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า แม่เจ้า! หล่อมาก สูงยาวผิวขาวหน้าเกาหลีแถมตัวสูงน่าจะเกิน185 เด็กสมัยนี้กินอะไรเป็นอาหารนะ "ไปเลือกในงานสิ มีทั้งยำกับข้าวขนมอยู่หลายถาดพี่เอาจานไปหยิบสิ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกอย่างสุภาพ "ถ้างั้น..ช่วยพี่หน่อย" ฉันพูดเบาๆเหมือนกระซิบ ตึก ตึก ตึบ~ ขอพรแอบอยู่ด้านหลังของเขาโดยดึงชายเสื้อไว้เพื่อเกาะเดินตาม "นายชื่ออะไรจะได้เรียกถูก" ฉันสะกิดแล้วถามเบาๆ "บีเอ็มครับ" ชายหนุ่มหันมาตอบแล้วยิ้มให้ "ชื่อน่าขี่ เอ๊ย!น่ารักดี" รอยยิ้มช่างพิมพ์ใจแถมอ่อนโยนสุดๆไปเลย ง่ำๆๆ~ขอพรหยิบของใส่จานแต่ด้วยความหิวเธอคว้าเยลลี่กินไปด้วย "พี่คงหิวจัดน่าดู ฮ่าๆ"บีเอ็มเเซว "อืม "ฉันตอบสั้นๆส่งยิ้มผ่านผ้าปิดจมูก แกร๊กกก ~ประตูบ้านเปิดออก หลงเข้ามาพร้อมกับสาวๆห้าคน " ........." ผมไปรับสาวๆที่เคยม่อมาพร้อมเพื่อนๆของมัน แต่ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นขอพรใส่ชุดเป็นดักแด้แต่ยืนอยู่ข้างๆไอ้หน้าหล่อซึ่งเป็นเพื่อนของเพื่อนผมอีกที ไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่ "มึงลงมาทำอะไร จะแดกไหมข้าวผัดขึ้นห้องไปสิ!!!"ผมตวาดใส่มัน ครั้งนี้มันไม่ตอบโต้แต่รีบคว้าข้าวผัดจากมือผมแล้วสะบัดนมใหญ่ๆเดินขึ้นไปทันที -ห้องขอพร-{19.00น} "เฮ้ออ"ฉันนั่งวาดการ์ตูนโป๊ไปเรื่อยๆท่ามกลางเสียงพูดคุยร้องเพลงของเด็กช่าง งื้อ... วาดไม่ออกเลย แกร๊ก~ประตูถูกเปิดแง้มจนขอพรต้องเหลียวมองตามเสียง เพราะเธอลืมล็อกประตู "ผมขอเข้าไปได้ไหม"บีเอ็มที่โผล่มาแต่เสียงตะโกนหน้าห้อง "ได้สิ" ตกใจเหมือนกันแต่ดีที่ไม่พรวดพราดเข้ามา "ผมกำลังจะกลับแล้วเลย..อยากขอไลน์พี่ไว้เผื่อคุยกัน" บีเอ็มยื่นมือถือและส่งยิ้มละมุนให้ "ได้สิ"ฉันคว้ามือถือมากดไอดีไลน์ให้ เด็กอะไรน่าดูเอ็น เอ๊ย!น่าเอ็นดู โต้ม!~ ประตูห้องถูกผลักแรงจนกระทบผนังห้อง "มึงเข้ามาทำไมในนี้!"ผมเห็นแสงไฟจากห้องขอพรเปิดอยู่ เลยสงสัยว่ามันเปิดประตูทิ้งไว้ทำไม แต่พอเข้ามากลับเห็นไอ้สัสขี้เก๊กคนเดิมยืนคุยกับมันที่นั่งตรงเก้าอี้เลยตะคอกถามไอ้สัสนี่!เสียงดัง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม