อ้อนรัก

ลุงใจดี

ออกัสTalk

"มีอะไรกินหรอ" ชาเมลเดินเข้าครัว

"มาม่าอะ กินได้ไหมถ้าไม่ได้เดี๋ยวออกไปซื้อข้าวให้" ผมเดินไปหยิบกุญแจรถที่โซฟา

"ไม่ต้องออกไปหรอก กินมาม่าก็ได้"

ชาเมลตอบแล้วเดินไปต้มน้ำร้อน

กลับจากมหาลัยก็คงนอนเลยสิถึงตื่นเอาป่านี้

"นอนตอนเย็นหรอทีหลังอย่านอนอีก ตื่นตอนนี้แล้วจะนอนตอนไหน เดี๋ยวก็ไปเรียนสายอีก"

"เป็นผู้ปกครองเขาไม่บ่นหรอกนะ เพราะพ่อฉันก็ไม่บ่น" ชาเมลตอบหน้าตาเฉย

ผมขมวดคิ้วให้กับคนในครัว ผมบ่นหรอก็แค่บอกไหมล่ะ

"มากิน"

ไม่นานมาม่า2ถ้วยก็วางอยู่บนโต๊ะอาหาร

"มีของฉันด้วยหรอ"

"ไม่กินก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวกินคนเดียว2ถ้วยเอง"

ตอนแรกผมกะว่าจะไม่กินหรอก แต่กลิ่นมันตีจมูกขนาดนี้ใครจะไปทนไหว

"อู้วว ร้อน" ชาเมลพ้นควันออกจากปาก

"ก็ค่อยๆกินดิ จะรีบทำไม" ผมหยิบทิชชูให้เธอ

คนตรงหน้าแทบไม่เป่าเลย ตักเข้าปากไม่หยุด

เวลาเธอไม่เถียง ไม่กวน ไม่อวดเก่ง มันก็น่ารักดีนะเนี่ย

"อิ่มจัง ขอบคุณนะคะคุณลุง"

ลุงอีกแล้ว?

"เลิกเรียกลุงได้แล้ว"

"เอ้า!! ทำไมอะ ก็เป็นผู้ปกครองไม่ใช่หรอ"

"เรียกพี่ดิ พี่ก็เป็นผู้ปกครองได้"

"ไม่เอา!!"

ไม่เอาแล้วเธอจะเรียกลุงแบบนี้ไปตลอดเลยหรอ

"เรียกลุงนั่นแหละ"

"เรียกพี่ ไหนลองเรียกดิ่"

"พี่ พี่ พี่ชื่ออะไรนะ"

ว่าไงนะ!!!

เธอถามว่าผมชื่ออะไรหรอ นี่เห็นหน้ากันเกือบเดือนแล้วนะ เธอไม่รู้ชื่อผมรึไง

"บอกหน่อย ชื่ออะไร"

"จำไม่ได้หรือว่าแกล้ง"

"ไม่ได้จำ ไม่ใช่ๆ จำไม่ได้"

ไอ้เด็กนี่ น่าจับตีก้นจริงๆ

"ชื่ออะไร บอกหน่อย"

"ออกัส ฉันชื่อออกัสไหนลองเรียกดิ่"

"ลุงออกัส ขอบคุณนะคะสำหรับอาหารมื้อนี้ " เธอพูดแล้วลุกขึ้น

~เฮ่อ~

"พรุ่งนี้เรียนกี่โมง"

"บ่าย ลุงไปก่อนเลยเดี๋ยวไปเองก็ได้" ชาเมลเปิดประตูออกจากห้อง

ชาเมลTalk

ฉันนอนไม่หลับอีกแล้ว เพราะพึ่งตื่น!!

ไม่น่านอนตอนเย็นเลย ตื่นมาก็ไม่มีข้าวกิน ต้องไปขอห้องข้างๆ ทั้งๆที่เล่นเขาไว้เยอะ

แต่เขาก็ดีนะ บอกว่าถ้าไม่กินมาม่าจะออกไปซื้อข้าวให้ด้วย หรือว่าการที่มีคนดูแลมันก็ดีไปอีกแบบ ฉันอคติมากไปรึเปล่ากลัวคนอื่นจะเป็นเหมือนแม่ไปหมด แต่มันไม่ใช่เลย

วันต่อมา...

วันนี้มีเรียนบ่าย แต่เที่ยงนิดๆฉันก็แต่งตัวเสร็จแล้ว ต้องไปหาข้าวกินก่อนไปมหาลัย

"เฮ้ย!!"

เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว ที่ฉันตกใจกับสิ่งที่เขาทำอะ ไม่ว่าจะเปิดประตูห้องครั้งไหนก็เจอเขาตลอด

"เสร็จแล้วหรอ"

"อืม ทำไมลุงมาอยู่นี่ล่ะไม่ไปเรียนหรอ"

"ฉันมีเรียนบ่าย ไปกันเถอะ"

"ฉันจะไปกินข้าว ยังไม่ได้กินเลย ลุงไปคนเดียวเถอะ"

"แล้วฉันหิวข้าวไม่เป็นรึไง" เขาเดินออกจากห้อง

วันนี้ท่านผู้ปกครองมาแปลกจัง!!

เขาพาฉันมาที่ร้านใกล้มหาลัย ร้านนี้ฉันก็ไม่เคยมาเหมือนกัน แต่ถ้าอร่อยคงได้มาอีก

"อยากกินชาเขียวอะ ร้านไหนอร่อยแนะนำหน่อยลุง" ระหว่างที่รออาหารฉันก็ถามเขา

"หน้าสนามบอลตรงนี้อะ"

"เราจะผ่านไหม พาแวะหน่อย"

"ไม่อะ เธอก็เดินไปเองดิฉันไม่ชอบกินของหวาน"

"ให้แวะให้ จะลงไปซื้อกินเอง ไม่ได้ซื้อให้ลุง"

จะบ้ารึไงให้ฉันเดินไปเอง เป็นผู้ปกครองภาษาอะไร

"เบื่อเธอว่ะ"

"ไม่ชอบเลยอะ เธอๆ ฉันๆ เรียกอย่างอื่นได้ไหมมันไม่เหมือนคนในครอบครัวเลย"

"แล้วฉันไปเป็นคนในครอบครัวเธอตอนไหน"

"เอ้า!!! ผู้ปกครองก็ต้องเป็นคนในครอบครัวดิ"

"ไร้สาระ"

"แทนตัวเองว่าพี่ได้ไหม แบบวันนี้พี่เลี้ยงเธอเองนะ "

ฉันหลอกให้เขาพูด!!

พูดไหม พูดดิ พูดว่าเลี้ยงฉันสิ!!

"ไม่เอาอะ"

"เอ้า!! ก็ลุงแทนตัวเองว่าพี่ไง แล้วฉันก็เรียกลุงว่าลุง แบบนี้ออกจะดี"

"เธอยังเรียกแทนตัวเองว่า ฉันๆอยู่เลย เรียกแทนตัวเองว่า น้อง หรือว่าหนูดิ เดี๋ยวฉันจะแทนตัวเองว่าพี่ให้"

"...."

เริ่มไม่สนุกแล้ว พี่ หนู แบบนี้หรอ?

ไม่เอา!!

"ขออนุญาตเสิร์ฟครับ"

"กินข้าวดีกว่า" ฉันเปลี่ยนเรื่องพูด

"เอาอะไรไหม" ฉันหันไปถามเขาเพราะจะลงไปซื้อชาเขียว

"ไม่เอา เร็วๆเดี๋ยวฉันเข้าเรียนสาย"

"จ้าลุง"

ฉันหยิบกระเป๋าตังเดินลงจากรถ

"เอาชาเขียวปั่นเพิ่มซ็อต 1 แก้ว อเมริกาโน่ปั่น1แก้วค่ะ"

เขาพามาขนาดนี้จะไม่ซื้อไปให้มันก็ยังไงๆอยู่

~เฮ่อ~

ทำไมมันรู้สึกสบายขนาดนี้นะ กินข้าวเสร็จกินชาเขียวต่อ มีคนขับรถให้ ไม่ต้องขึ้นรถเมล์ แถมเขายังตามใจอีก

"อะลุง" ฉันยื่นอเมริกาโน่ให้เขา

"ก็บอกว่าไม่เอาไง ไม่ชอบกินของหวาน"

"มันไม่หวานค่ะ มันเป็นกาแฟ"

ไม่ดูสีเลยรึไง!!

เขารับไปแล้วรีบขับรถเข้ามหาลัย ก่อนจะมาจอดรถที่คณะบริหาร แบบนี้ฉันก็เดินไกลเลยดิ

"เลิกเรียนแล้วมารอตรงนี้นะ"

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวกลับ"

"บอกให้มารอตรงนี้" เขาพูดย้ำ ไม่รอให้ฉันได้ปฏิเสธ

"จ้า ผู้ปกครอง" ฉันตอบพร้อมแบมือ

"อะไร"

"ก่อนจะลงรถผู้ปกครองเขาจะให้เงินฉันนะ ลุงไม่ให้หรอ"

"ข้าวก็เลี้ยง แล้วนะชาเมลเอ๊ย"

ปากก็บ่นมือก็หยิบกระเป๋าตัง พร้อมหยิบแบงก์สีเทาออกมาให้ฉัน2ใบ

ให้2พันเลยหรอ!!

"ให้วันละ2พันเลยหรอ " ฉันถามตาโต

"ตลก อาทิตย์ละ2พันก็พอแล้ว ตัวก็แค่นี้จะใช้อะไรเยอะ"

"...."

เขาจะให้อาทิตย์ละ2พันเลยหรอ แบบนี้ฉันก็ไม่ต้องเอาเงินจากแม่มาใช้แล้วดิ

เกินปุยมุ้ย

"ลงไปได้แล้ว ฉันจะรีบไปเรียน"

"อื้ม " ฉันเดินลงจากรถ

มือนึงถือชาเขียว มือนึงกำเงิน2พัน ข้าวก็กินฟรี มาเรียนก็มีคนขับรถให้ แบบนี้ก็ให้เขาเป็นผู้ปกครองถึงปี4เลยดิ สบายขนาดนี้