"ท่านทำเพื่อฝึกคุณนิวยอร์กครับ อย่าโกรธท่านเลยครับ" นี่พี่ไม้
"ท่านไม่ได้ต้องการจะฆ่าใคร แต่ต้องการให้คุณนิวยอร์กเห็นถึงความเด็ดขาดของกลุ่มพวกเรา และอยากให้คุณนิวยอร์กเข้มแข็ง ตอนนี้คุณนิวยอร์กไม่ใช่แค่ภรรยาคุณแทนไท แต่คือหัวหน้าพวกผม อำนาจใหญ่ไม่ต่างจากท่าน" นี่พี่กร
"ผมผิดจริงครับ การปรึกษาหารือเป็นเรื่องสำคัญ มันถูกแล้วครับที่ผมโดนแบบนี้" นี่พี่เมฆ
ส่วนฉันฟังจบก็ลอบถอนหายใจ หมดคำจะพูดเลย ถามว่ายังโกรธไหม? โกรธค่ะ... ไม่ได้รู้สึกใจอ่อนยวบยาบ แต่ในอีกด้านก็เข้าใจการทำงานของมาเฟียกลุ่มนี้มากขึ้น
จนวาววาพูดขึ้นมาเสียงสั่นเครือ
"ขอโทษนะคะ... ขะ ขอบคุณด้วย เพราะฉันคนเดียวที่ทำให้ทุกคนเป็นแบบนี้ ฉันเข็ดแล้วค่ะจะไม่ทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว" ว่าพร้อมยกมือไหว้ แต่ไหว้ลงอกพี่เมฆจนทุกคนมองหน้ากัน
"เอาเถอะ ต่อไปนี้อย่าทำอะไรแผงๆ พี่กรคะ...ฝากส่งยัยวาววาด้วย ส่วนพี่ไม้ช่วยไปส่งหนูที่บ้านได้ไหมคะ?"
