ของเล่นฉลาม

ทุกอย่างเป็นเรื่องโกหก

@3 วันต่อมา

"แน่ใจนะว่าจะกลับไปอยู่กับมัน...

"ค่ะ....เจ้าตัดสินใจดีแล้ว

"ถ้าเจ้าตัดสินใจแบบนั้นพี่ก็จะไม่ห้าม...แต่จำเอาไว้นะ..วันไหนที่มันไม่ต้องการ ให้กลับมาหาพี่ อย่าคิดว่าตัวเองไม่มีใคร เจ้ายังมีพี่ที่เป็นครอบครัวของเจ้า

"ค่ะ...ขอบคุณมากนะคะพี่อาทิตย์

อาทิตย์ขับรถมาส่งเจ้าเอยที่คอนโดก่อนจะมองตามหลังน้องสาวด้วยความเป็นห่วง....ถึงแม้ในใจอยากจะดึงตัวเจ้าเอยให้ออกห่างจากฉลามมากแค่ไหน แต่ตัวเขาก็ไม่อาจทำได้ เมื่อในใจของน้องสาวยังคงมีแต่อดีตเพื่อนรักของเขาอยู่เต็มหัวใจ จะห้ามอะไรก็ห้ามได้ แต่ห้ามคนไม่ให้รัก มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน...

เจ้าเอยเดินมาถึงหน้าห้อง เธอยืนหยุดนิ่งอยู่นานก่อนจะใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไป และภาพที่เห็นคือผู้หญิงหน้าอกอวบอึ๋มกำลังนัวเนียอยู่กับคนที่พึ่งจะบอกให้เธอกลับมาอยู่คอนโดแห่งนี้.... เจ้าเอยยืนนิ่งไม่พูดอะไร ก่อนจะถือกระเป๋าเข้าไปในห้องนอนที่เธอพักอาศัยอยู่ประจำอย่างเงียบๆ ทำเอาคนที่ตั้งใจพาผู้หญิงอีกคนเข้าห้องถึงกับทำหน้าตาไม่ค่อยพอใจออกมา เมื่อเห็นอาการนิ่งสงบของเจ้าเอย...

"กลับไป ! : ฉลามพลักผู้หญิงที่กำลังนัวเนียอยู่กับร่างกายของเขาให้ออกห่าง ก่อนจะเอ่ยปากไหล่ให้ออกไปจากห้อง...

"แต่ว่าเนยยังไม่ได้....

"ฉันบอกให้กลับไป นี่ค่าจ้างของเธอ : คนที่อารมณ์กำลังขุนมัว หยิบเงินหมื่นในกระเป๋าแล้วโยนให้ผู้หญิงคนนั้น ก่อนจะลุกขึ้นเดินตามเจ้าเอยเข้าไปในห้อง..

"หมับ !!!

"ฉลาม...!

ฉลามกอดเอวเจ้าเอยเอาไว้จากด้านหลังก่อนจะใช้จมูกหนาสูดดมไปตามซอกคอขาว...

"ฉันรอเธอตั้งนาน..ทำไมกลับมาช้า...

"เจ้าไม่รู้ว่าฉลามจะรอ..เลยแวะทานข้าวกับพี่อาทิตย์

"ฉันก็หิวเหมือนกัน ทำไมไปกินก่อนล่ะ...

"งั้นเดี๋ยวเจ้าไปดูในครัวให้ว่ามีอะไรพอจะทำอาหารได้บ้าง เจ้าไม่อยู่หลายวัน อาหารสดคงไม่มีเหลือติดตู้แล้ว...

"เอาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปก็ได้...

"แต่ปกติฉลามไม่กินนิ...จะกินได้เหรอ ไหนบอกโซเดียมเยอะ...

"นานๆทีถึงจะกินคงไม่เป็นไรหรอก...ไม่ได้กินข้าวฝีมือเธอตั้งนาน...คิดถึงจะแย่...

เจ้าเอยยิ้มออกมาแต่สายตากลับเศร้าสนิท เมื่อภายในใจมันรับรู้สึกสาเหตุของการกระทำที่แสนอ่อนโยน และคำพูดที่หวานหูของเขา ถึงจะรู้ว่าทุกอย่างเป็นแค่เรื่องโกหก แต่เธอก็ยังเลือกที่จะฟังคำโกหกจากเขา

"ฉลามไปนั่งรอก่อน..เจ้าจะไปต้มบะหมี่ให้...

"....ฉลามปล่อยมือจากเจ้าเอย เมื่อเห็นว่าคนว่าง่ายกำลังเตรียมตัวไปทำอาหารให้เขา เขาเดินไปนั่งรอที่โต๊ะทานข้าวอย่างสบายอารมณ์ ถึงแม้เจ้าเอยจะนิ่งขึ้น นั่นคงเป็นเพราะยังเคืองเขาเรื่องจีน่า แต่เชื่อเถอะผู้หญิงแบบเจ้าเอย ง้อนิดง้อหน่อยก็กลับมาอยู่ในโอวาทของเขาแล้ว

@20 นาทีต่อมา

เจ้าเอยกำลังล้างชามบะหมี่ของฉลาม คนที่มีเรื่องคิดมากอยู่ในใจยังคงนิ่งเฉย เหม่อลอย จนฉลามที่กำลังจ้องมองอยู่รู้สึกได้ถึงความผิดปกติ ความนิ่งเงียบ ของเจ้าเอยทำเอาคนที่มั่นใจในตัวเองมาตลอด ถึงกับคิดไม่ตกว่าทำไมเธอถึงได้นิ่งมากขนาดนี้

"เจ้า...

"....... : ไม่มีเสียงตอบรับจากคนที่กำลังเหม่อลอยอยู่

"เจ้า....

"..........

"เจ้าเอย !...

"ขะ...คะ...

"คิดอะไรอยู่....ฉันเรียกตั้งหลายครั้ง.....

"เปล่าค่ะ....เจ้าแค่รู้สึกเหนื่อยๆ สงสัยจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่พึ่งทานลงไป...

"คืนนี้จัดกระเป๋าให้ด้วยนะ ฉันจะไปพักผ่อนที่ต่างจังหวัด....

"กี่วันคะ...

"สัก 6-7 วัน

"ค่ะ.....

".........เจ้าเอยตอบรับเขาสั้นๆก่อนจะเงียบไปอย่างเดิม ฉลามที่รู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงจึงลองเอ่ยปากชวนเธอไปด้วย อยากรู้เหมือนกันคนที่เคยขอร้องให้เขาพาไปเที่ยวอยู่บ่อยครั้งจะปฏิเสธคำชวนของเขา ทำท่าที่นิ่งเฉยได้อีกไหม

"อยากไปด้วยไหม ?

"คะ ????

"ฉันถามว่าเธออยากไปกับฉันไหม..

"ไปได้เหรอคะ....ปกติฉลามไม่เคยอยากให้ใครรู้ถึงความสัมพันธ์ของเราไม่ใช่เหรอ...

"ก็ไม่ได้บอกให้ใครรู้นิ....เราไปกันแค่สองคน ฉันแค่อยากไปพักผ่อน

"เจ้ายังไงก็ได้..แล้วแต่ฉลามเลยค่ะ

"งั้นไปด้วยกันนะ....ถือว่าเธอตอบตกลงแล้ว....

เจ้าเอยตอบรับก่อนจะหันมาจัดการชามที่อยู่ในมือ เวลาต่อมาเจ้าเอยล้มตัวนอนหันหลังให้ฉลาม ก่อนจะได้ยินเสียงเรียกเข้าดังมาจากมือถือของเขา ฉลามเองที่รับรู้อยู่แล้วว่าเจ้าเอยยังไม่หลับ เขากดรับสายพร้อมทั้งตั้งใจพูดทุกประโยคให้เจ้าเอยได้ยิน

"📞 ครับจีน่า..

"📞 อยู่คนเดียวสิครับ..

"📞 ....ไม่ได้ออกไปไหน...วันนี้รู้สึกเพลียๆ เลยอยากพักผ่อน

"📞 พรุ่งนี้เราจะไปดูงานที่ต่างจังหวัดนะ อาจจะไม่มีสัญญาณมือถือ

"📞 ไปกับเพื่อน

"📞 ครับ....

"📞 นอนได้แล้ว ดึกแล้วนะ นอนดึกเดี๋ยวไม่สบาย

"📞 ฝันดีครับ

ฉลามวางสายจากจีน่า ก่อนจะเหลือบสายตามามองแผ่นหลังของเจ้าเอยที่เหมือนจะสั่นเครือเล็กน้อย ถ้าเดาไม่ผิดเธอคงกำลังพยายามกลั้นเสียงร้องไห้ของตัวเองเอาไว้ คนที่ตั้งใจทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้เผยรอยยิ้มมุมปากออกมาทันที...แน่นอนว่าเขาจงใจพูดทุกประโยคแม้จะไม่ได้รู้สึกอะไรกับคนปลายสายอย่างที่แสดงออกมาเลยก็ตาม....

"เจ้า....หลับแล้วเหรอ...

เจ้าเอยที่พยายามไม่ใส่ใจทำเหมือนไม่ได้ยิน ยังคงนอนหันหลังให้กับเขา ความเจ็บปวดทุกอย่างที่พาลพบ เธอจะขอจดจำและเก็บเอาไว้ในหัวใจ จะอดทนกับวันเวลาที่เหลืออยู่ ขอเจ็บให้สุดใจ ให้มั่นใจกับความรักที่เขาไม่มีทางที่จะมอบให้ผู้หญิงที่ชื่อว่าเจ้าเอย

ฉลามที่เห็นเจ้าเอยนิ่งไม่ตอบรับใดๆกลับมา เขายิ้มอ่อน ยิ้มที่บ่งบอกถึงความพึงพอใจ ที่ทำให้อีกคนรู้สึกเสียใจได้ ก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้ และโอบกอดเธออย่างที่ทำในทุกๆคืน....

@23.50 น.

เจ้าเอยนอนจ้องมองฉลามที่กำลังนอนหลับสนิท มือหนาที่โอบกอดเธอเอาไว้ ไม่ได้ทำให้เธออบอุ่นหัวใจขึ้นมาเลยสักนิด น้ำตาสีใสไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ก่อนจะเอ่ยปากพูดในสิ่งที่อยู่ในใจ พูดไปก็ไม่มีใครได้ยินอยู่ดี

"สนุกมากไหมที่ล้อเล่นกับหัวใจเจ้าแบบนี้...

"ทั้งที่รู้ว่าฉลามหลอก แต่เจ้าก็ยังยอมให้ฉลามหลอกอยู่ดี...คงจะดีกว่านี้ถ้าทุกอย่างที่ฉลามทำมันออกมาจากหัวใจไม่ใช่การเสแสร้ง

"เจ้ารักฉลามนะ ถึงแม้ฉลามจะเห็นเจ้าเป็นแค่ของเล่น แต่เจ้าก็ยังคงรักฉลามเหมือนเดิม....

เจ้าเอยมองหน้าฉลามทั้งน้ำตา ในสมองเอาแต่คิดจินตนาการ หลังเจ็ดวันนี้ เธอจะใช้ชีวิตโดดเดี่ยวคนเดียวลำพังแล้ว ต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะทำใจให้ลืมคนตรงหน้าได้ กี่วัน กี่เดือน กี่ปี...?