ซูหลินเผยยิ้มกับท่าทางของท่านโหว ซึ่งเขาอ่อนโยนขึ้นมาก มิหนำซ้ำยังแสดงความรักอย่างเปิดเผยอีก ทั้งสองยืนพูดคุยซับเหงื่อให้กันไปมา เป็นภาพที่เห็นจนชินตาของคนที่นี่ ซึ่งทุกคนก็มองอย่างเอ็นดู
ไป่จิ้งพาว่าที่ฮูหยินมาคำนับฮ่องเต้ ซึ่งเอาแต่มองสตรีตัวน้อยหน้าตาหวานละมุนที่ผู้เป็นน้าเดินกุมมือ เพราะไม่รู้ว่านางเป็นใคร จะว่าเป็นคุณหนูหรงว่าที่ฮูหยินก็ไม่น่าใช่ เพราะได้ยินว่านางหน้าตาอัปลักษณ์นัก
“ฝ่าบาท นี่หรงซูหลิน ภรรยากระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ” คำแนะนำของไป่จิ้งโหว ทำเอาจินหรานถึงกับชะงักงัน
“นี่คือ คุณหนูหรงที่ท่านน้าจะแต่งงานด้วยกระนั้นหรือ” ถามย้ำเพราะไม่คิดว่าจะเป็นนางจริงๆ
ทว่าคนที่ตาโตมากกว่าคงจะเป็นซูหลิน เพราะไม่คิดว่าท่านโหวจะบอกว่านางเป็นภรรยาเขา แม้ว่าปกติบุรุษที่หมั้นหมายสตรีแล้วมักจะเอ่ยเช่นนี้ก็เถอะ
“คำนับฝ่าบาทสิ” ไป่จิ้งเอ่ยเสียงทุ้มอ่อนโยน คนตัวเล็กก็ทำตามที่เขาบอก นางย่อตัวลงอย่าง
