ไป่จิ้งเดินมาที่กลุ่มของสือฉวน ซึ่งนั่งรวมอยู่กับสหาย พวกเขากำลังตั้งวงดื่มสุรากันอยู่
“นายท่าน มีคนแอบซุ่มดูบนหลังคาทิศตะวันตกขอรับ” มู่หยางรายงาน ก่อนจะทำทีเป็นร่ำสุราต่อ เสียงพูดคุยหัวเราะจึงเริ่มดังขึ้น ชายฉกรรจ์กว่าสามสิบคนแบ่งกันนั่งเป็นกลุ่มทั่วสวน บางคนก็เมาจนอาเจียน บางคนก็ล้มตัวนอนมันตรงนั้น ทำให้ผู้ที่แอบซุ่มดูได้แต่ส่ายหัว
“ก็แค่คนต่างเมือง พวกขี้เหล้าทั้งนั้น หากมีคนร้ายลอบเข้ามา คุณหนูของพวกมันคงไม่รอดเป็นแน่ เราไปตรวจตราจวนอื่นกันเถอะ” ชายร่างสูงเอ่ยกับสหายของตน ก่อนจะพากันลงจากหลังคาด้วยวิชาตัวเบา
สือฉวนเงยหน้าขึ้นจากพุ่มไม้ เขาคือผู้แสดงท่าทางอาเจียนให้สายสืบที่เฝ้าดูได้มองเห็นชัดๆ ก่อนจะแสร้งเดินเซมาหาผู้เป็นนายที่นอนแผ่หราอยู่
“มันไปแล้วขอรับ”
“ข้าจะออกไปสืบดูว่าคนของเราสามารถเดินทางเข้ามาได้หรือไม่ พวกเจ้าดูแลที่นี่ให้ดี” ไป่จิ้งเอ่ยกับคนของตน ก่อนจะออกไปจากจวนพร้อ
