เสียงรถยนต์แล่นเข้ามาในบ้านและหยุดลงตรงหน้าบ้าน เรียกให้ญาดาที่วุ่นอยู่ในห้องครัวรีบเดินออกมาต้อนรับเจ้าของรถที่กำลังเปิดประตูรถลงมา
หญิงสาวรูปร่างอรชรในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนแต่งขาดแสนธรรมดา ทว่าเมื่ออยู่บนเรือนร่างของหญิงสาวกลับดูดีอย่างไม่น่าเชื่อ เดินยิ้มเข้ามาหาเพื่อนสาวแสนหวานที่ยืนรอรับอยู่หน้าบ้าน
“ยัยคุณหนูหญ้า คิดถึงที่สุด” เสียงแหลมร้องทักทายด้วยความดีใจ แขนสองข้างอ้าออกกว้างเพื่อรับร่างบอบบางของเพื่อนเข้ามาสวมกอดไว้ เช่นเดียวกับญาดาก็สวมกอดเพื่อนสาวไว้เช่นกัน
“คิดถึงเหมือนกัน” มิเกลกระชับวงแขนให้แน่นขึ้น ก่อนจะผละญาดาออกจากอ้อมกอด พลางสำรวจเพื่อนสาวไปในที และยิ้มออกมาเมื่อเห็นเพื่อนยังคงสดใสสะสวยเป็นคุณหนูกอหญ้าผู้น่าทะนุถนอมดังเดิม
“เป็นยังไงบ้างคุณหนู สบายดีใช่ไหม”
“สบายดี เราเข้าไปคุยกันในบ้านดีกว่า” คว้ามือเพื่อนเดินเข้าไปในห้องรับแขก ให้มิเกลนั่งรอที่โซฟา ส่วนตัวเองก็เ
