ทิ้งไว้กลางทาง 1

1468 คำ

เวลา 18.15 น. ญาดาลงจากแท็กซี่ที่ขึ้นมาจากบ้าน มาที่หน้าร้านสะดวกซื้อก่อนถึงบ้านของวิธานรอชายหนุ่มมารับ เพื่อเข้าบ้านพร้อมกัน คงไม่ดีแน่หากที่บ้านของวิธานเห็นว่าเธอนั่งแท็กซี่เข้าไป ป๊ากับม้าคงได้ตำหนิชายหนุ่มยกใหญ่ ซึ่งเธอไม่ต้องการให้เป็นเช่นนั้น ญาดายืนรออยู่เพียงไม่นาน รถยนต์คันคุ้นตาก็แล่นเข้ามาจอดหน้าร้านสะดวกซื้อ หญิงสาวจึงรีบเดินไปขึ้นรถคันนั้น ด้วยไม่ต้องการให้เจ้าของรถรอนาน “พี่ธามเหนื่อยไหมคะวันนี้ ตอนกลางวันได้ทานข้าวไหมคะ” หันมาถามสามีอย่างเอาใจและเป็นห่วง ทว่าคนถูกถามกลับตีหน้าเรียบเฉยใส่ เหลือบสายตามองเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ก่อนจะเคลื่อนรถออกสู่ถนน “ฝีมือเราใช่ไหม ที่ให้ม้าโทรมาหาพี่ ฟ้องอะไรม้าอีกล่ะ” คนถูกกล่าวหางุนงงไปกันใหญ่ เธอเนี่ยหรือโทรไปฟ้องมารดาของเขา บ้าสิ้นดี เธอจะทำอย่างนั้นทำไม “ไม่ใช่ค่ะ หญ้าจะทำแบบนั้นทำไม” “เพราะว่าเราไม่พอใจพี่ไง ที่พี่ไม่สนใจ เราก็เล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม