ขายาวเหวี่ยงลงไปที่พื้นก่อนจะพยุงตัวเองลุกขึ้นจากเตียงนอน
แว๊บแรกที่เขาคิดคือมีนาเดินออกจากห้องแล้วลืมของ หรือเธอจะลืมกุญแจห้องจึงได้เรียกเขาแบบนี้
แต่ก็ไม่เห็นต้องซีเรียสเลยตอนกลับ เพราะเขาก็นอนอยู่ในห้อง กลับมาเมื่อไหร่ค่อยเคาะก็ได้
แต่หากคิดว่ามีนาคิดถึงเขามากจนยกเลิกการเรียนไปเองล่ะ ใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆเผยรอยยิ้มออกมาอย่างดีใจ เมื่อคิดว่าเมียอาจจะทำแบบนั้น
แอรด..ประตูห้องค่อยๆถูกเปิดออกช้าๆจากคนด้านใน เปลี่ยนคนที่กำลังงัวเงียให้ตาตื่น ลมส่งยิ้มหวานก่อนจะมองคนที่ยืนอยู่หน้าห้อง
".." ก่อนเขาจะค่อยๆหุบยิ้มลงในเวลาต่อมา
"พ่อ.. แม่.." ลมเปล่งเสียงออกมาแผ่วเบาเมื่อเห็นสีหน้าของผู้เป็นพ่อและแม่ ทำเอาผู้ที่มาเคาะห้องมองคนตรงหน้านิ่งแทบไม่แสดงอาการ เมื่อเห็นใบหน้าผู้เป็นลูกชาย
คนที่ยืนนิ่งด้านนอกทั้งสองไม่กล่าวอะไร คุณทิพย์แต่เดินผ่านหน้าลูกชายตัวเองไป แล้วตามด้วยคนเป็นสามีที่เดินตามหลั
