แพรวาก็ไม่ได้อยากจะคิดเข้าห้างตัวเองนักหรอกว่าที่ผ่านมาเขาคงจะคิดถึงเธอ พอเจอกันวันแรกถึงได้ลากเธอมาถึงที่คอนโดแบบนี้
"นะ..นัท ขอถามอะไรหน่อยสิ"
"อืม ว่ามาสิ แต่ถ้าหากเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายคนก่อนของเธอไม่ต้องถามนะ ไม่อยากคุยเรื่องนี้"
แพรวาหน้ามุ่ยลงไป เธออยากถามเขาเหมือนกันนะว่าเขารู้สึกอะไรบ้างไหม เธอก็แค่ผู้หญิงขี้น้อยใจคนหนึ่งที่กลัวว่าใครจะไม่รัก
"ไม่ถามแล้วเหรอ"
"ก็มันเรื่องเก่า"
"มันแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วแพร เอาเป็นว่าต่อจากนี้เธอจะไม่สามารถยุ่งเกี่ยวกับใครหน้าไหนได้อีก"
"บะ..บ้าเหรอ เจอกันวันแรกนายก็ปุบปับ แล้วยังจะมาทำเหมือนว่าหวงฉันมากอย่างนั้นล่ะ"
"แล้วหากบอกว่าหวงมากล่ะ โหยหามาตลอดเธอคิดว่ายังไง"
ตึกตักๆ "นะ..นาย ชอบฉันแล้วใช่มั้ย"
"ถ้าตอบแล้วจะยอมเป็นแฟนกันมั้ยล่ะ" แพรวากัดปากตัวเองเบาๆทั้งอยากยิ้มออกมา นี่เขากำลังบอกรักเธออยู่ใช่มั้ยเนี่ย เขินจัง
"ไม่ต้องคิดมากขนาด
