ไม่อยากให้เธอเจ็บ
1097 คำ
ตอนที่ 8
อนาวินที่กำลังจะขับรถกลับคอนโดของตนเอง ก็เลยเลี้ยวรถกลับทันที ก่อนจะแวะเข้าไปจอดหน้าร้านอาหารเมื่อช่วงหัวค่ำอีกรอบ ซึ่งตอนนี้ก็มีผู้คนเข้ามานั่งทานอาหารกันเต็มร้านหมดแล้ว อนาวินเหลือบไปเห็นรถของใครบางคนจอดอยู่ข้าง ๆ ในระหว่างที่เขาก้าวลงจากรถ แต่ก็ไม่ได้สนใจและคิดว่าคงไม่ใช่รถหรูที่มารับติิวเตอร์สาวคนสวยอยู่บ่อย ๆ แต่พอเดินเข้าไปก็เห็นศิรินทร์รัตน์ที่นั่งทานอาหารกับแฟนหนุ่มของเธอ
อนาวินตรงเข้าไปถามผู้จัดการร้านที่ยืนอยู่ และบอกว่าเมื่อช่วงหัวค่ำเขาพาเด็กผู้หญิงคนหนึ่งมาทานอาหารแล้วเธอก็ลืมหนังสือเอาไว้ ผู้จัดการร้านรีบบอกอนาวินว่าพนักงานเสิร์ฟได้เก็บเอาไว้ให้ ก่อนจะบอกให้อนาวินยืนคอยสักครู่ แล้วผู้จัดการร้านก็รีบเดินไปบอกเด็กเสิร์ฟคนนั้น
ระหว่างรอหนังสืออนาวินก็เหลือบไปมอง ศิรินทร์รัตน์ที่กำลังนั่งทานมื้อค่ำกับแฟนหนุ่ม ก่อนจะเห็นทั้งคู่มีปากเสียงกันเล็กน้อย ภายในโต๊ะอาหาร ศิรินทร์รัตน์เธอมีสีหน้าเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด
“ได้แล้วค่ะ” พนักงานเสิร์ฟในร้านเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นอนาวินกำลังยืนใจลอย
“ขอบคุณครับ” อนาวินกล่าวขอบคุณพร้อมยิ้มกว้างให้พนักงานเสิร์ฟสาวเมื่อเธอยื่นหนังสือคืนให้กับเขา
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณลูกค้า” พนักงานสาวตอบด้วยความยิ้มแย้ม อนาวินถือโอกาสเดินไปเข้าห้องน้ำก่อนกลับ แต่เขาระหว่างที่กำลังเดินออกจากห้องน้ำก็เห็น ศิรินทร์รัตน์เดินมาเข้าทางห้องน้ำหญิงเช่นกัน อนาวินรีบโทรบอกพลอยใสว่าเขาได้หนังสือของเธอคืนแล้ว ยังไม่ทันเก็บมือถือเขาก็เห็นแฟนหนุ่มของศิรินทร์รัตน์ตรงเข้ามากระชากร่างของเธอออกไป ในระหว่างที่เธอกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ
แฟนหนุ่มฉุดลากร่างของศิรินทร์รัตน์ตรงไปขึ้นรถของตนเองที่จอดไว้ ก่อนจะขับออกไปด้วยความรวดเร็ว อนาวินเห็นท่าไม่ดีจึงรีบขับรถของตนเองตามไป
ระหว่างทางที่อนาวินกำลังขับรถตามไปแบบห่าง ๆ เขาก็เห็นรถของศิรินทร์ขับส่ายไปมาบนท้องถนน จนอนาวินต้องบีบแตรเพื่อเตือนสติ เขาเริ่มสงสัยว่าทั้งคู่น่าจะทะเลาะกันในรถ อนาวินรีบขับตามไปหลังจากเห็นรถคันดังกล่าวเร่งความเร็วและขับออกนอกเส้นทางไปยังเส้นทางที่เปลี่ยวขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนจะรถคันดังกล่าวจะเลี้ยวลงไปจอดสนิทยังข้างทางที่เต็มไปด้วยป่า จากนั้นอนาวินก็ศิรินทร์รัตน์ก็เป็นฝ่ายวิ่งลงมาจากรถ
อนาวินเห็นแฟนหนุ่มของเธอรีบตามลงมา เขารีบวิ่งตามเธอไปจนทันและกระชากตัวเธอเอาไว้ ก่อนที่มือหนาจะฟาดลงใบหน้าของเธออย่างแรงและเขาก็ทำร้ายร่างกายเธออีกหลายครั้ง อนาวินทนเห็นศิรินทร์รัตน์ถูกรังแกไม่ได้จึงรีบลงไปช่วย
“มีเรื่องอะไรกันเหรอครับ” เขาตะโกนถามขณะที่ชายคนดังกล่าวกำลังฉุดกระฉากศิรินทร์รัตน์กลับไปขึ้นรถ
“คุณวินช่วยฉันด้วยค่ะ” หญิงสาวที่เห็นอนาวินเธอจึงรีบตะโกนขอความช่วยเหลือทันที อนาวินรีบตรงเข้าไปช่วยเธอและเพียงไม่กี่ก้าวชายคนดังกล่าวก็รั้งตัวศิรินทร์รัตน์เข้าไปไว้ทางด้านหลังของตนเอง กันจะหันหน้ามาเผชิญกับอนาวินอย่างเอาเรื่อง ส่วนสูงและร่างกายของทั้งสองคนพอฟัดพอเหวี่ยงกันเลยทีเดียว
“มึงอย่าเสือก...นี่เรื่องของผัวเมีย!!!” ชายคนดังกล่าวคำรามลั่น
“เผอิญว่าผมชอบเสือกซะด้วยซิ คุณเล่นฉุดกระชากเธอมาแบบนี้ มันผิดวิสัยของคู่รักนะครับ” เขาหยักไหล่และเอ่ยตอบอย่างไม่เกรงกลัว
“มึงอย่ามาพูดมาก”
“ผมคงให้คุณพาเธอไปไหนไม่ได้หรอกครับ เพราะเธอไม่ได้อยากไปกับคุณ” อนาวินล้วงมือถือออกมาเตรียมจะโทรศัพท์เพื่อแจ้งตำรวจ แต่ในขณะเดียวกัน
“โอ๊ย!” ชายตรงหน้าอนาวินร้องลั่นเพราะถูกศิรินทร์รัดกัดแขน และก่อนที่เขาจะเงื้อมือไปตบหญิงสาว จากนั้นเท้าจากนักเทควันโด้สายดำก็ตรงเข้าที่ท้องของเขาอย่างจัง ความแรงทำให้แฟนหนุ่มของศิรินทร์กระเด็น
ชายคนดังกล่าวจะลุกขึ้นแต่ก็แทบลุกไม่ขึ้น เพราะเมื่อสักชั่วพริบตาร่างของเขากระเด็นไปกระแทกกับตัวรถอย่างอย่างจัง
อนาวินถือโอกาสพาศิรินทร์รัตน์มาขึ้นรถของตนเองที่จอดเอาไว้ก่อนจะขับออกไปด้วยความเร่งรีบ
“คุณทะเลาะอะไรกันเหรอครับ” อนาวินถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง เขายื่นผ้าเช็ดหน้าให้เธอซับเลือดที่มุมปาก
“ก็เรื่องเดิม ๆ นั่นแหละค่ะ ฉันเคยจับได้ว่าเขามีผู้หญิงอื่นค่ะ แต่เขาไม่ยอมจบ” เธอถอนหายใจก่อนจะเอ่ยตอบด้วยท่าทางอิดโรย
“แสดงว่าคุณอยากเลิกกับเขางั้นเหรอครับ”
“ค่ะ ฉันบอกเลิกเค้าไปตั้งหลายรอบแล้ว แต่เขาก็ขอเวลาและพยายามตามตื๊อฉันไม่เลิก เมื่อช่วงเย็นเค้าก็คะยั้นคะยอให้ฉันมาทานข้าวกับเขาเป็นครั้งสุดท้าย” เธออธิบายจบ อนาวินก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ ก่อนจะนั่งครุ่นคิดไประหว่างทาง
“เมื่อสักครู่ ฉันเห็นคุณถีบเขากระเด็นไปเลย คุณเก่งคาราเต้เหรอคะ” เธอถามขึ้นมาเพื่อทำลายความเงียบ
“เทควันโดครับ.. ผมเคยเล่นเทควันโดมา”
“เก่งจังเลยค่ะ เขากระเด็นจนลุกไม่ขึ้นเลย คุณฝึกมานานหรือยังคะ”
“ผมเคยได้เทควันโด้สายดำตอนอายุ 13 ครับ แต่คุณแม่ไม่อยากให้ผมเล่นจริงจังเพราะท่านกลัวว่าผมจะไม่สนใจการเรียน แต่ผมก็แอบไปเล่นเรื่อย ๆ พอแม่เสียไปผมก็เลยเลิกเล่นเพราะไม่อยากผิดสัญญากับท่าน”
“เสียใจเรื่องคุณแม่ด้วยนะคะ” เขาหันมายิ้มให้เธอ
“คุณเจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ ให้ผมพาไปโรงพยาบาลก่อนมั้ย” เขาเอ่ยถามเมื่อขับรถเข้าเส้นทางหลักได้เรียบร้อยแล้ว
“ไม่หรอกค่ะ” หญิงสาวกำลังพูดไม่ทันจบเสียงปืนก็ดังขึ้นที่ด้านหลังรถสองนัด
ปั่ง!!!! ปั่ง!!!..
“ว๊าย!!!!!!” ศิรินทร์รัตน์ร้องลั่นรถด้วยความตกใจ
- ผู้เขียน
