ตอนที่ 8 เกลือล็อตแรก
885 คำ
ณ โกดังเก็บของคฤหาสน์ไมล์
" ท่านไมล์ครับ นี้เป็นเกลือที่สามารถผลิตได้ตามที่ท่านบอกมาล็อตแรกครับ "
เมคัสพูดออกมาแล้วก็ชี้นิ้วไปยังถุงใส่เกลือนับร้อยถุงที่อยู่ด้านหน้าของผมตอนนี้
ในตอนนี้ด้านหน้าของผมเป็นถุงใส่เกลือที่ผลิตได้รอบแรกของออเดอร์การผลิต และมันก็ถูกเอามาเก็บในโกงดังที่สมัยก่อนแทบไม่เหลืออะไรอยู่ ต้องขอบคุณบารอนไม่ได้เรื่องจริงๆ ที่ทำให้มีพื้นที่กว้างขนาดนี้เก็บของ เหอะๆ
จากนั้น
แฟบ!
ผมก็ใช้นิ้วหยิบเกลือในถุง และเริ่มชิมรสชาติของมัน
" อื้ม! คุณภาพไม่เลว รสชาติก็ถือว่าใช้ได้ พวกเราพร้อมขายมันแล้ว "
" ครับ- แล้วมีอีกเรื่อง..."
" อะไร? "
" อีกไม่ถึง 3 เดือน มันก็จะถึงเดือนปีศาจแล้ว ท่านจะไปหลบภัยที่ป้อมล็อคฮาว หรือที่ป้อมดีแลนด์ครับ เพราะว่าข่าวเรื่องที่ท่านขายน้ำตาลได้คงถึงหูพวกนั้นหมดแล้ว ไหนจะยังเกลือที่กำลังจะขายอีก ข้าคิดว่าพวกนั้นต้องเก็บค่าหลบภัยแพงกว่าปกติแน่นอน! "
" ไม่จำเป็น ข้าจะไม่ไปหลบที่ป้อมไหน "
" เอ่ะ! "
หลังจากที่ผมพูดออกไปเมคัสก็ร้องน้ำเสียงตกใจออกมา
มันก็จริงอยู่ถ้าคิดแบบปกติเวลาเดือนปีศาจมาถึง พวกขุนนางก็ต้องเข้าไปหลบภัยในป้อมที่แข็งแกร่ง หรือไม่ก็เมืองใหญ่ที่เป็นขุนนางยศระดับดยุคดูแลกัน ซึ่งการเข้าไปหลบภัยมันก็ต้องแรกกับค่ารักษาความปลอดภัยด้วย แต่ว่าเรื่องนั้นสำหรับเรามันไม่จำเป็น
" ท่านไมล์ ท่านกำลังจะบอกว่าท่านจะอยู่เมืองทาเลสในช่วงเดือนปีศาจเหรอ??? "
" ถูกต้อง! "
" ไมได้นะครับแบบนั้น ท่านก็เข้าใจดีไม่ใช่เหรอ ว่าเดือนปีศาจมันน่ากลัวขนาดไหน ถ้าอยู่ในเมืองเล็กแบบนี้มันอันตราย- "
" เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วง "
ผมพูดขัดระหว่างที่เมคัสกำลังพยามห้ามผมอยู่ แล้วก็เริ่มพูดต่อด้วยใบหน้าที่ยิ้มแบบอ่อนๆ " ข้าจะสร้างกำแพงเพื่อป้องกันเมืองเอาไว้ "
" เดือนปีศาจเหลือเพียงแค่อีก 3 เดือน ก็จะมาถึงแล้วนะครับ ท่านจะสร้างกำแพงทันได้ยังไง??? "
" เรื่องกำแพงไม่จำเป็นต้องแข็งแรงมาก เพราะข้ามีวิธีสร้างอาวุธที่จะจัดการกับพวกปีศาจก่อนที่มันจะมาถึงกำแพงแล้ว ที่สร้างก็เพื่อให้พวกทหารสามารถยืนได้เท่านั้น "
โชคดีที่เรายังจำแบบการสร้างมันได้ ไม่งั้นเราก็คงไม่มีอาวุธที่จะเอาไว้ใช้ป้องกันพวกมอนเตอร์ในเดือนปีศาจแน่
แล้ว
" อาวุธ??? ท่านกำลังพูดเรื่องอะไร ถ้าแค่ดาบกับธนูมันทำอะไรพวกมันไม่ได้หรอกนะ "
เมคัสก็ถามออกมาด้วยความสงสัย
และอะไรที่มันทำให้นายคิดว่าฉันคนนี้จะเอาดาบกับธนูไปสู้กับพวกมันละ ถ้าขืนสู้แบบนั้น ตามข้อมูลที่ได้มาที่เกี่ยวกับเดือนปีศาจ ต่อให้มีกี่ชีวิตมันก็ไม่พอหรอก
" เรื่องอาวุธไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะไม่ใช้อาวุธปกติแบบนั้นแน่ ตอนนี้เจ้าไปตามช่างตีเหล็กมาให้ข้าด้วย ขอแบบเร็วที่สุด และเรียกประชุมพวกพ่อค้าให้มาซื้อเกลืออีกครั้ง "
ตอนนี้ต้องเริ่มแผนต่อไปให้เร็วที่สุด เพราะเวลาเหลือไม่มากแล้ว
" ครับท่าน " ' ท่านไมล์กำลังคิดจะทำอะไรกันนะ อาวุธ??? แถมยังให้เรียกช่างตีเหล็กไปหาอีก เฮ้อ~ '
##############
ณ ห้องทำงานของไมล์
" ยินดีที่ได้พบครับท่านบารอน ข้าชื่อว่า มารค์ เป็นช่างตีเหล็กที่ท่านเมคัสบอกให้มาหาท่านครับ "
ชายที่อยู่ด้านหน้าของผมตอนนี้เป็นผู้ชายตัวใหญ่ สวมเสื้อกล้ามสีขาว มีสีเหลือปะปนขึ้นมาเพราะเหงื่อตอนทำงาน ขนาดตัวก็สูงประมาณ 2 เมตรได้ ใบหน้า และบนหัวไม่มีผมปรากฏออกมาให้เห็นสักเส้น
อิมเมจต่างจากที่คิดเอาไว้แหะ!
ตอนก็คิดว่าจะเป็นคนแก่หัวดิ้อที่พูดอะไรไม่ยอมฟังสะอีก เราก็เลยเตรียมตัวรับมือเอาไว้ตั้งหลายวิธี แต่ถ้าเป็นแบบนี้แผนที่เตรียมเอาไว้มันก็ไม่จำเป็นอะไรแล้วละ
แล้ว
" อ่า เชิญเจ้านั้งลงก่อน "
ผมพูดไป แล้วก็ชี้นิ้วไปที่เก้าอี้ด้านหน้าของผม มารค์ที่ได้ยินก็นั่งลงทันทีด้วยหน้าตาที่กำลังสงสัยอยู่ แล้วผมก็ส่งม้วนกระดาษให้กับมารค์ไปพร้อมกับพูดว่า " เจ้าคิดว่าสามารถตีเหล็กแบบนี้ได้ไหม? "
มารค์เมื่อรับกระดาษได้เปิดออกดูทันที แล้วก็ทำสีหน้าเหมือนกับว่ากำลังคิดหนักบางอย่าง แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรการที่จะสร้างของแบบนี้ในโลกที่ยังไม่พัฒนา ที่ยังไม่มีอุปกรณ์การทำอย่างดี มันก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายแน่
ส่วนแผ่นกระดาษที่มาร์คกำลังดูและทำสีหน้าเคร่งเครียดอยู่นั้ย มันก็คือ แบบแปลงของปืน!!!
- ผู้เขียน
